Iemand anders’ woord. Vierde woord.

Ik zei het al, ik heb nog plannen met mijn blog. Een rubriek ‘Iemand anders’ woord’. Dit is de vierde. Met dank voor de toezegging van het delen. Nog iets praktisch: de onderstreepte woorden aanklikken helpt om naar de site of blog in kwestie te gaan.

Uit: Astrids doyoureadme.eu

Deze dame leerde ik ook kennen bij een schrijfcursus, de tweede die ik volgde (van mijn hele leven). Het was de cursus ‘Starten met schrijven’ waarover ik hier al eens vertelde. Ik wist algauw dat ze een blog had en gek was van Griekenland. Ze heeft er lang gewoond en gewerkt (Kos).

In haar blog kan je allerlei artikels vinden over Griekenland, zowel in Nederlands als in het Engels. Ze postte ook al verhalen en gedichten. Weer een blog om even in te verdwijnen, met interessante weetjes, een recept voor frappè, een verhaal over een minder fijne kant in Griekenland (je wil niet in een ziekenhuis belanden in je eentje), nog veel meer én een massa mooie foto’s om bij weg te dromen en (weer) blij te worden.

Ik koos ditblogbericht .

Ik vind het een goede uitvalsbasis om de rest van haar passie voor Griekenland te leren kennen. Het doet me ook denken aan de eerste keer dat ik naar Griekenland ging en er helemaal ondersteboven van terug kwam. Vier dagen heb ik gehuild. Ik had de weg naar mijn andere thuis gevonden 😊.

  • Jong en onderweg in de andere thuis
  • Oh, híer zijn we weer…

Mocht omwille van welke reden ook dit bericht ongepast zijn, meld het mij aub. Hierbij richt ik mij dan vooral tot de blogster/blogger.

Gepubliceerd door

Anemos

Ik wil niet één reis naar Ithaka; ik wil er meer zolang het me gegund is Elke weg is zo boeiend ... (gedachtegang bij het her- en her- en herlezen van Ithaka - K.P. Kavafis)

2 gedachten over “Iemand anders’ woord. Vierde woord.”

  1. In mijn coronaopruimmodus kwam ik vandaag foto’s tegen van mijn eerste reis naar Griekenland. Samos. Op de laatste dag van de vakantie, in de bus naar het vliegveld, heb ik ook gehuild. Van heimwee naar het land waar ik nog was.
    Jaren later heb ik nog mogen ervaren hoe het is om een paar dagen alleen in een Grieks ziekenhuis te ‘logeren’. Van alle kookprogramma’s die ik toen op t.v. heb gezien , heb ik onthouden dat er van Kreta tot het kleinst bewoonde eiland vlees en tomaten worden gegeten. En dat er geen ‘ snel klaar’ gerechten zijn.

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.