Schrijfgelegenheden komen en gaan. Aan sommige neem ik deel, anderen glijden voorbij. Ik vraag me niet af of dat dan gemiste kansen zijn. Deze gelegenheid is een van de leerzame, zoals een schrijftechniek voor poëzie. Ze komt van Canxatard in haar blog ‘Het geluk van de schrijver’.
Ik leerde ook liefde en zelf mijn haren verven…
Ik leerde lopen en ook praten
het kwam misschien wat laat
Al dat proberen,
zelfs geboren worden
ik wist niet hoe dat gaat
Laat zoals de achteraffer
van Annie M.G. Schmidt
Toen het toch gebeurde
duurde het even voor ik
fier zei: ‘Kijk, ik zit!”
De crèche de school en het gezin
de buren en de vrienden
Al dat proberen
zelfs mijn best doen
hoofd op hol van wat ik uitkiende
Kiezen en verliezen
winnen was een utopie
Al dat proberen
ik tuurde maar raak
naar dat wat ik niet zie
Ik was jou ik was hem ik was haar
ik was hier ik was weg ik was daar
Al dat proberen
pedagogiek gestuurd
soms was het best wel zwaar
Ik leerde lezen schrijven dansen
het ging misschien wat traag
De ene job en ook de andere
liep in en ook eens uit de pas
woonde hier of daar wat vaag
Ik leerde doen wat gangbaar is
ook schuldig en geniep onkuis
Het ene mag gezien
dat is normaal
het kleinmenselijke gaf gedruis
Ik leerde zingen en ook Grieks
al is ’t soms buitenmaats
van onderweg zijn
nooit genoeg doch
liefst niet op de schaats
Doorheen dat alles en dat leven
onevenwicht en balanceren
Waar ik ben en waar ik ga
wat ik leerde en wat niet
Is één mens die altijd bij mij is
dat ben Ik en u – gelukkig – niet …
Weet u het al, wat ik heb geleerd…
voelen aan mijn eigen barometer
die heeft het nooit verkeerd
AMK
U kan de opdracht zelf HIER lezen en meedoen.
Op reis naar Ithaka 