Ik ben Anne-Mie en heb mezelf de uitdaging opgelegd om een blog te starten. Een voor de hand liggende reden zou zijn dat ik graag schrijf. Dat is ook zo. Waarover dan? Mijn gezondheidstoestand heeft me in een positie gebracht waarbij ik meer tijd heb om te schrijven. Rusten hoeft geen roesten te zijn.
Een andere reden, behalve graag schrijven, is de ontdekking in hoeverre ik goed genoeg schrijf. Wat wil ik schrijven en hoe wil ik het brengen.
Gaandeweg hoop ik ook hier een mooie site van te maken want ik ben a-technisch. Echt waar, alles wat praktisch is, gaat meestal aan me voorbij. Een mooie blog opzetten lijkt me een praktisch iets om te kunnen …
Wie ben ik dan? Anne-Mie met een verhuis-naar-Antwerpen verhaal (nu twee jaar geleden), hopen op meer beweging en een avontuur. Een avontuur is het wel geworden. Hét avontuur was Het monster dat zomaar bezit van mijn lijf nam. Niet van mijn geest, gelukkig niet. Daarover later wel meer alsook over die verhuis.
Ik houd van Griekenland, alles ervan (behalve de crisis en de realiteit waarin de bevolking hierdoor werd geduwd) ! De muziek is de motor. Zo een grote variatie! Ik ben gek op de Griekse dansen. Helaas lukt het me momenteel niet om het bij te houden, dat lijf van mij wil niet altijd mee.
Lezen doe ik graag, fictie, non-fictie, gedichten, …
Reizen, van de trein nemen naar de kust tot vliegen naar Kreta of een daguitstap, een fietstochtje … ik ben graag onderweg.
Verder heb ik nood aan rust tussen mijn twee oren. Dingen worden me snel te druk. Hierdoor ben ik nogal enkeling. Ik verveel me heel zelden maar de dingen die ik ‘onder de mensen’ doe, wil ik dan ook graag doen. Zo heeft iedereen er wat aan.
Zo zijn er nog wel dingen te doen, mensen te leren kennen (oh, ik houd van mensenverhalen), een ‘emmertje’ met te-doen dingen te vullen. De tijd zal uitwijzen wat op mijn weg komt en wat ik zal aanpakken.
Op reis naar Ithaka 