Klaprozen onderweg

Nog steeds onderweg (om de zes weken 'maar')

Om halfzeven sta ik op
ik ben wat vroeg doe het toch
eerst de douche en dan ontbijt
kleren aan er is nog tijd
met bus te voet? Het is geen vraag
nog koel genoeg ik stap wat traag

Daar aangekomen meld me aan
mag al naar kamer 14 gaan
dat is luxe daar is het stil
even rusten de dag nog pril
en dan weer prik de arm(e)ader
naar de dokter niet veel later

Ik mag weer of is het moeten
vocht gejaagd van hoofd tot voeten
ook de delen tussenin
even pauze voor ik weer begin
na al die jaren werd het sleur
daarom dat ik nog één keer zeur

😊

Om aan te tonen dat iedereen zijn/haar eigen grenzen heeft, wat er ook gaande is – dat maakt niet eens uit. Soms is iemands eigen verhaal genoeg voor één dag.

foto: onderweg naar de baxter zag ik klaprozen.

AMK
morgen weer een reisverhaal.

Gepubliceerd door

Onbekend's avatar

Anemos

Ik wil niet één reis naar Ithaka; ik wil er meer zolang het me gegund is Elke weg is zo boeiend ... (gedachtegang bij het her- en her- en herlezen van Ithaka - K.P. Kavafis)

Eén gedachte over “Klaprozen onderweg”

Reacties zijn gesloten.