Nazingende zondag

Schrijfgelegenheden komen en gaan. Ik was er vorig jaar al mee begonnen en bij tijd en wijle zal ik er dit jaar mee verder gaan. Wedstrijden, uitdagingen, oefeningen, … al poot ik hier niet alles meer neer. Ik beschouw het eerder als werkmateriaal. In geval van … 
Deze uitnodiging komt uit ‘Het geluk van de schrijver’, Eenvoudige poëzietechnieken 10.

het zachtgekookt eitje, de kop dampende koffie
u weet wel hoe dat gaat, de kleine dingen
m’n niet-beestige yoghurt met bio-fruit
en dat blokje chocolade

de dag van gisteren nog nazingend
ik zou er ’s avonds over schrijven
dat was het plan al vanaf dat moment
de start van het wasmachineweekend
en weekendkrant, waarom tweewekelijks?
ik vraag het met niet meer af

aan de ontbijt-opgeruimde tafel  krant opzij gelegd 
ukelele al eens stemmen nog even tokkelen
plukken en strummen in verschillende ritmes
zingen  smeren zonder olie
wat straks getoond zal worden

iemand met engelengeduld 
die ons feilloos aanvoelt en verder optilt
– de weg te gaan lonkt naar mij –
die zelfs in het samenspel  alle toonaarden van
elk van ons, harmonieus samenhoudt

mijn pas gestart trainend oor
slaat soms wat over, nu nog wel
maar we spelen gewoon verder

een Grieks en een Engels Joods liedje
we hebben een toemaatje
‘Bella ciao’
we hebben zelfs publiek dat meezingt

’s avonds scrollend hier en daar
“waar zal ik ook zángles volgen?”
die wereldse samenhorigheid
zoveel talen, zoveel stemmen

ze zinderen nog na  ebben zacht de nacht in
en – zoals dat heet – moe maar voldaan
denkend aan morgen
het zachtgekookt eitje en de kop dampende koffie
en het zondagse blokje chocolade

AMK

Hier heb  ik de mosterd gehaald…