Schrijfgelegenheden komen en gaan. Aan sommige neem ik deel, andere glijden voorbij. Ik vraag me niet af of dat dan gemiste kansen zijn. “Ik doe wat ik doe en vraag niet waarom…” … (een lijn uit het lied gezongen door Astrid Nijgh, vraag me niet waarom ik nu net daar aan moest denken) Deze gelegenheid is een van de leerzame, zoals een schrijftechniek voor poëzie. Ze komt van Canxatard in haar blog ‘Het geluk van de schrijver’. Dit is haar vierde poëzietechniek die ze deelt. Dit is mijn deelname:
De reis in overgave
Toen alles van me afviel, daar op dat perron toen de vertraging me stil zette en het niet anders kon
Die ene focus, de reis, de route, elk nu moment voor mij uit gestadig gleed het landschap mij onbekend
Bekende kriebel van verwachting en warme gloed daar treinde ik, de nabije toekomst achter me, tegemoet
Schrijf een kort gedicht waarin je een logisch begrip omkeert.
Voorbeelden:
Daar is de lente, daar is de zon
Bijna, maar ik denk dat ze weldra zal komen.
De fallus impudicus staat al in bloei
En de blaadjes krijgen bomen.
Jan De Wilde
Kan ik vandaag bij jou misschien
Omdat het gisteren niet kon
Want de deuren hadden geen huis
Kunnen deuren überhaupt
op zich stand houden zonder
verval?
Zo zijn er overal oude poorten waaronder
bedisseld
gedronken om een lach
verraad gepleegd
geblowd
geneukt
geleefd wordt zonder thuis, een tandenborstel in
een aarden vuist naast het aanrecht van de nacht
Dus, als ik morgen bij jou misschien
draai dan alle deuren op slot.
Chris Horemans
Tip: Bedenk een aantal dingen die gebeuren op een bepaald moment van de dag, in een bepaalde tijd van het jaar, in gewone of ongewone omstandigheden, en keer het gebeuren om.
Binnenkort ga ik na een aantal jaren eindelijk weer op vakantie! Ook nog eens naar een aantal plaatsen die een ideale bestemming voor lees-en schrijffanaten blijken te zijn: Seattle en Portland, in Amerika. Seattle is ideaal voor boekenwormen: het is opgenomen in de UNESCO-werelderfgoedlijst als stad van literatuur. En Portland is het thuis van Powell’s Books: de grootste onafhankelijke boekenwinkel ter wereld, waar meer dan een miljoen(!) boeken te vinden zijn. (Eén vakantiedag in Portland is bij deze volgepland 😉 )
Dat vormt een leuke aanleiding om de eerste schrijfwedstrijd van verhaalentaal.blog te organiseren!
Dit is het plan: De komende vier weken ga ik op donderdagen een post plaatsten waarin ik een element meegeef voor een verhaal. Denk aan een plotpunt of een deel uit de personagebiografie. Zo heb je voldoende tijd om lekker te brainstormen over waar dat…
Schrijven gaat niet zomaar. Er vloeit vaak (veel) meer inkt dan publiceerbare resultaten en dan nog …
balancerend op de rand van de trechter de woorden en zinnen tollen er rond trekken me de diepte in; mee in die lage bloeddruk-erige flauwtes van ongezouten onwaarheden of … fictieve waarheden die ook hun zout nodig hebben of als er dan één woord één zin één idee uit springt, denk ik dat grijp ik en los niet en ik denk dat is hét! de v o n d s t
dit is iets wat ik schreef voor een wedstrijd, met thema ‘Creatief geduld’, en iemand anders won 😉
Heb jij dat nu ook?
Te veel lawaai te veel beweging te veel gepraat te veel gedoe te veel LAWAAI
Ik doe dan mijn ogen toe alleen aan de binnenkant is het rustig
Geduldig tot de avond iedereen moe iedereen honger iedereen stil
Eindelijk word ik wakker mijn hoofd ook het mag weer niemand let nog op Nu kan ik schrijven…
HELABA! ZET DIE TV EENS WAT STILLER!
AMK 19 maart 2022
Deze wedstrijd ging uit van OC-Nieuw-Vaart te Gent. Ik doe zelden mee aan wedstrijden waarbij je betaalt voor je inzending. In deze heb ik een uitzondering gemaakt.
Mijn nieuwe stekkie op de wondere wereld van bloggen en bloggers is geboren.
Zonder te weten of het iemand al kan lezen, wil ik vragen om het even mee uit te testen. Ik kom er wel in omdat ik op mijn account ingelogd ben. (dit is inmiddels opgelost)
U kan er zich ook op abonneren. Dan ontvangt u gewoon een email wanneer ik iets op de blog zet. Er staat ook een welkomstbericht op, getiteld ‘De geboorte’.
‘Als ik ooit eens vijf minuten tijd heb…’ Louis Neefs had het goed begrepen. ‘Ik heb de hele dag toch al zoveel te doen’ enzovoort…
En toch is het altijd Nu! Ik ben Anne-Mie, mijn enige roepnaam al zal echt roepen niet nodig zijn.
Ik schrijf. Daarvoor heb ik zelfs een pseudoniem, Anemos. Al zal ik vaak met initialen een schrijfsel van mij afsluiten (AMK).
Omdat ik graag schrijf en het hierover wil hebben, probeer ik graag wat uit in deze blog. Het pad is begonnen. Het gaat niet over rozen, noch doorheen moerassen.
Waarover dan wel? Over, doorheen, omwegen verkennend, rechtdoor, schrijvend, lezend, het plan in mijn hoofd en de goesting in mijn hart een uitweg geven en laten groeien.
Waar ik woon en wat ik verder doe en meer van die dingen, staan in mijn andere blog.
Als ik ooit eens vijf minuten tijd heb … lap ik de ramen, doe ik de strijk, poets ik, alleen de keuken en de badkamer krijgen regelmatiger aandacht, maar daar zal u verder hier niet over lezen…
Wel probeer ik hier af en toe een indruk te geven van hoe ik dit avontuur ervaar.
Op reis naar Ithaka 