Oktober opgesomd (warme hutsepot)

Tussen een ander boek en het echte leven
heeft oktober on-vanzelfsprekende lichtpunten

Een groot park dat al sluit om vijf uur
de kleuter met te veel energie  
vrolijk elke hond gaat aaien
alsof-spelletjes uit haar rijke fantasie

De overdonderend mooie stem
van een ander nichtje
haar zien we ooit in een Grote zaal!
de verjaardag van haar zus vertelde ik dat al?
– niet verklappen – het idee voor een cadeautje
voor hun neefje

Een tof gesprek met mijn kapster
die vertelt over haar kindertijd in Roemenië,
hoe ze moesten zwijgen, altijd en overal
hoe ze niet anders wisten alles was normaal
hoe bevrijd ze zich voelde na het uitgevoerde verdict  
vrijuit mogen spreken lachen reizen

Een herfstbezoek aan het kerkhof
bladeren die de graven warm houden
het bekende eetcafé en Limburgs te veel eten

Het verrassingsbezoek  bekend  Kiewit
een hobbybeurs, plaatselijke kunstenaars
familiaal weerzien, hartelijkheid onovertroffen
een hart voor mensen  tot in Zuid-Afrika* toe

Een eerste bezoek aan een ander
kerkhof    hartelijkheid  zelfs daar
lang of kort ? daar denk ik aan
de warme herinneringen blijven

Voilà, terug naar het boek
The Figurine (Victoria Hislop)
kunstmaffia uit de ‘goeie’ oude tijd

We zien elkaar nog    toch ?

De routine mag doorbroken
de rust van het winteruur
het natuurlijke zonne-uur
zou de haan het nu weten ?

AMK

* https://vzwkiewit.be/kiewitfonds

Over verdwijnen in boeken

Ik lees graag en probeer er véél lezen van te maken. Het is zoals mijn verhouding tot eten toen ik nog een kind was: veel! Lekker zou de tijd wel uitwijzen.

Op Hebban houd ik sinds kort bij wat ik lees en af en toe zet ik er zelfs een korte recensie in. Omgekeerd lees ik ook graag wat iemand anders van een boek vond; over de personages, de opbouw van het verhaal, hoe vlot het leest, enz.… Ik houd niet van de samenvatting van het boek. Die staat meestal al op de achterflap. Dat weet de lezer al.

Tussen fictie en non-fictie proef ik van genres en schrijvers. Tussen die genres mag het gezegd: Ik houd ook van misdaadverhalen. Verhalen waar de spanning ten top stijgt, de lezer tot bijna of helemaal het einde van het boek in een koortsachtig enigma blijft verder lezen. Ikzelf voel me dan een meedogenloze bladzijdemoordenaar.
Voorspelbaarheid is daar nefast. Soms haak ik af, maar bij een schrijver waarvan ik al (bijna) alles gelezen heb, wil ik toch verder lezen, zien wat er gebeurt, word ik nog verrast?

Het laatste boek dat ik las, ‘Een appartement in Parijs’, is er een van Guillaume Musso, een Franse schrijver van misdaadverhalen. Niet zijn beste boek wat mij betreft, maar om het te kunnen becommentariëren heb ik het wel uitgelezen. Van Musso heb ik er vier becommentarieerd, waarvan dit boek het minst positief. Al vermeld ik er wel uitdrukkelijk bij dat ik houd van de quotes waarmee hij haast elk hoofdstuk begint of in een hoofdstuk neerzet. Musso lijkt me een zeer belezen man.

Dit is mijn commentaar:

Ik heb het helemaal niet als spannend ervaren. Geen pageturner voor mij. Omdat het Musso is, ben ik wel blijven verder lezen.
Iets te onwerkelijk, twee figuren die overmatig met elkaar in de clinch liggen. Het kwam op een keer kleuterachtig over.
Te veel gegevens bij sommige figuren. Dat werd worstelen door het verhaal. Ik hoopte toch nog verrast te worden bij andere figuren, helaas.
Het einde was bijna grappig, als het niet zo'n torenhoog cliché was.
Daar werd te veel in verklaard. Als veellezer acht ik me wel in staat om zelf tot conclusies te komen.
Zelfs een goede schrijver heeft wel eens een dip...?

Overigens, ik las meer boeken dan ik becommentarieerde. Meer dan ik in ‘Mijn Hebban’ heb staan. Interesse? Zie Hier.

Verdwijnen in een boek, wetend dat ik terugkom, ooit … en er over vertel, zelfs dat.

AMK

Bron foto: https://www.hebban.nl/boek/een-appartement-in-parijs-guillaume-musso
Bron quote : uit het boek ‘Een appartement in Parijs’, G. Musso.

Uittussen – oktober

September uit   bijna 
ook oktober

de Herfst

de vele volle kleuren
de dagen met routine

herfst met H !

de normale ellende
voor de tijd van het jaar
en uitgehoeste buien

de jarige (twaalf al, zo groot)
de ongeplande ontmoetingen
Ensor, ik ben er nog

de drukte van verzet
tegen donkere dagen
drukkender dan zomerhitte

en herinnert u zich deze nog
de verkiezingen en ook
17 oktober - ik weet het van
die ziekte en toch

voor mij meer dag van Verzet
tegen Extreme Armoede
en een beetje Moederdag
vanwege Haar-17-oktober

Stilgevallen? vroeg ik onlangs
zoals ikzelf ooit stilviel
ingebakken vooroordelen

het ongemak van onbekend
zoals alles wat ingebakken is
uitbakken is moeilijker

de wereldgebeurtenissen
waarom zet ik de tv steeds minder aan?
blij met mijn on-BV-schap met mij elke BV *

Oktober ditjes en datjes
de routine zit er weer in
’t is goed zo

Mag de natuur rusten ?
vertrouwen krijgen dat ze
herleeft zoals ze altijd al deed

Oktober ditjes en datjes
op adem komen uitrusten
en alle dagelijkse ‘ge kent dat wel’s

bij tijd en wijle anekdotes
maar voor nu …

dat zien we morgen dan wel weer
oogjes dicht en snaveltjes toe

AMK

*bizarre humor (BV: bekende Vlaming)

Foto meneer de uil: https://kindertvgeheugen.nl/songteksten/6714-fabeltjeskrant-songtekst

eigen foto : standbeeld Ensor Â