“Waar mensen gedoemd zijn in armoede te leven, worden de rechten van de mens geschonden.
Wij zijn verplicht ons te verenigen om die rechten te doen eerbiedigen.”
- Père Joseph Wrésinsky – Parijs 17 oktober 1987 toen hij opkwam voor de mensen in armoede om hen een stem te geven en zelf hun stem leerde gebruiken.
Is dit nog genoeg in deze wereld die steeds brutaler wordt, hautaine ‘leiders’ aan de macht laat? Waarin zelfs een helpende hand gestraft wordt?
“Waar mensen gedoemd zijn in oorlog te leven, worden ook de rechten van de mens geschonden.
We zijn verplicht om het op zijn minst aan te kaarten en de rechten te doen eerbiedigen.”
“Waar kinderen gedoemd zijn om in angst, onderdrukking en op de vlucht te leven, worden kinderrechten geschonden.
We zijn verplicht ons, hoe dan ook, digitaal of analoog, te verenigen en dit onrecht aan te vechten.”
Of worden we zoals een smakeloze slogan?
“Het zijn zij die er het meest van spreken, er het minst van weten.” *
Zijn het zij die er het minst van (kunnen) spreken, degenen die wij het meest ontweken?
AMK
* ik haalde inspiratie bij de reclameslogan van de bekende frietjes
Op reis naar Ithaka 