The laughing boy, universal ?

This song is sung with such passion, with such power in the music and words, that it became almost universally used for other events.

It is a Greek translation of an Irish poem, “The Laughing Boy,” written by Brendan Behan in honor of Michael Collins. He was shot dead in 1922 in Cork after his convoy was ambushed. Was he killed by his own people? You can find the background here .

You can read and listen to the original poem here.

Here you can find the progress of the Irish poem to the Greek translation and set to music by Mikis Theodorakis.

You will find this passion in other songs as well, even if you don’t understand the language in which they are sung. How many languages, for example, would “Bella Ciao” be sung in?

Every time I hear this*song, or in another*version — even before I understood the words — I am stilled by the power of this song. For me, Maria Farantouri expresses the best this power of the underlying theme (despite me a big fan of Georges Dalaras).

I wonder where the laughing child is in these days. The crying girl symbolizes everyone who weeps for a child — even more this horribly — lost.

To be continued…

AMK

Het lachende kind, universeel?

English version to follow.

Dit lied is zo vol vuur gezongen met zoveel kracht in de muziek en woorden, dat het bijna universeel werd voor andere gebeurtenissen.

Het is een Griekse vertaling van een Iers gedicht ‘The laughing boy’ geschreven door Brendan Behan ter ere van Michael Collins. Hij werd dood geschoten in 1922 in Cork nadat zijn konvooi in een hinderlaag werd gelokt. Hij zou door zijn eigen troepen gedood zijn. Hier kan u de achtergrond vinden.

Alhier kan u het originele gedicht lezen en beluisteren.

Hier kan u het verloop van het Iers gedicht naar de Griekse vertaling en op muziek gezet door Mikis Theodorakis vinden. De pagina is in het Engels, vrij makkelijk lezen en voldoende goed vertaald door Google Translator (u mag het oneens zijn natuurlijk).

Dit vuur kan je ook in andere liederen vinden, ook al versta je de taal niet waarin ze gezongen worden. In hoeveel talen zou bijvoorbeeld ‘Bella Ciao’ gezongen worden?

Telkens ik dit*lied hoor, of in een andere*versie – zelfs nog voor ik de woorden verstond – word ik stil in de kracht van dit lied. Voor mij vertolkt Maria Farantouri deze kracht van het onderliggende thema het beste (ondanks mijn niet aflatende fan-gehalte voor Georges Dalaras).
Er is ook een versie van Liesbeth List in het Nederlands: versie*liesbeth*list.

Ik vraag me af waar het lachende kind is in deze tijden. Het wenende meisje staat symbool voor iedereen die huilt om een – zeker zo gruwelijk – verloren kind. Wordt vervolgd …

AMK

Ik heb geen idee meer waar ik deze foto getrokken heb, wss voor een concert ergens … (ik heb het niet gefotoshopt 😉 )