#brief – Op reis naar Ithaka

Chocomondje

Op deze dag, de Universele dag van het kind of Internationale dag van de rechten van het kind vraag ik me enkele dingen alerter af.

Waarom, wereld van mensen, zo vraag ik u is het zo moeilijk om een kind te laten groeien en hun stem te zijn waar zij zich (nog) niet kunnen uitspreken over hun universele rechten?
Voor alle kinderen dus!

Waarom, wereld van leiders, zo vraag ik u, is het lastiger om zo’n droom te koesteren en na te jagen in plaats van de morbide macht van wapenbezit? Of van klassenverschil?
Voor alle kinderen dus!

Waarom, wereld van mensen waar ik ook bij ben, zien we vaak niet meer wat we vergeten zijn, in elke blik, elk woord, elk gezicht, elke beweging van elk kind? Hebben we het verstopt? Durven we het niet (meer) zien?
Bij alle kinderen dus!

Waarom, grote wereld, is het zo moeilijk om élk kind een chocomondje te gunnen?

AMK

Foto bovenaan: Freepik.nl: Kinderdag20November

Brief aan Aarde

Op Azertyfactor staan twee nieuwe novemberverzen. Eentje naar de vraag van deze week om een brief te schrijven en de andere een soort vers die me hopelijk naar de tijd van het jaar brengt, het ritme althans. Die schreef ik ook neer in vorig blogbericht.

Die ene novembervers is een Brief aan Aarde. Ziehier de link naar Azertyfactor:

Brief*aan*Aarde

Al zal je over ons (niet) handelen en hoe Aarde reageert boeken vol kunnen schrijven. Zo af en toe borrelt er er iets op en dat stuk probeer ik dan vorm te geven.