Vrijdagavond ben ik naar een concert geweest van de zusjes Maria en Elina Markatatou. Dat was in het kader van hun studies, een research project over mandoline muziek.
Heerlijke muziek was dat, een mooi orkest, met een cellospeelster, twee violistes, twee gitaristen en de twee meisjes spelen mandoline en natuurlijk de zanger en zangeres. Hun webiste: www.markatatou.com. Hun Facebookpagina is https://www.facebook.com/maria.markatatou.14?eid=ARBKwimWumUM5SbOEt6Tn2XDF8wo-VF3zRwSTEx12GPhXs0sY4Fqc4ONYXrhiYAYUuQWwOSPBoEmESIo
Daar vindt u veel informatie over het project en andere zaken waarmee zij bezig zijn, beter dan ik het kan vertellen. De naam van dit project ‘The four traditions of mandolin in Greece’ verwijst naar de verschillende plaatsen met hun tradities en de mandolinemuziek die daaruit voortgevloeid is. Ik probeer hier even te vertalen wat in het Engels op de welkomstfolder staat.
De mandoline, een muziekinstrument dat de lokale muziektraditie uitdrukt, verschijnt in Griekenland aan het einde van de negentiende eeuw en is verbonden met vier verschillende tradities. Deze van Klein-Azië, Athene, de Ionische eilanden en van Kreta (de zusjes zijn van Kreta). Door de geografische ligging vormt Griekenland een cultureel kruispunt.
Meer door het feit dat Griekenland door verschillende overheersers werd gedomineerd (Italië, Frankrijk, Engeland, het Ottomaanse rijk, Duitsland) voor meer dan vier eeuwen, dreef het naar een tweezijdig osmose. Daardoor kan de diversiteit van die invloeden en het samenvoegen van al deze verschillende culturen ook gezien worden in de muziek.
Als resultaat heeft het repertoire van de mandoline verschillende kenmerken, getekend door verschillende muzikale tradities: enerzijds een indrukwekkende variatie in ritme, harmonie, komende van muzikale stijlen van Oost- en West-Europa, zowel als verschillende elementen die geleend werden van andere tradities.
Dit project doelt op het vastleggen van de vier tradities van de mandoline in Griekenland. Het doel van dit project is het repertoire ontdekken, documenteren en vastleggen (opnemen); om naar geschiedkundige gebeurtenissen te kijken die invloed hadden op de mandolinemuziek; om een uitgebreide en heldere beschrijving van deze uitgebreide tradities te voorzien.
Er was een vertelster, Nina Basdras, die bij elke traditie die werd voorgesteld een omschrijving gaf, wat de muziek uitdrukte, de streek waaruit dit kwam en de namen van de componisten. Ik moet zeggen dat ik nog wat bijgeleerd heb. Alleen Chadzidakis kende ik.
Ik heb er enorm van genoten. Ook al wonen deze mensen in België, ze hebben hun vaderland toch nog in hun hart en ziel. Het lijkt een collectief geheugen dat niet weg te wissen valt. Je kan ze zo steken in een decor van de jaren ’20. Voorheen heb ik ze nog één keer gezien op het feest van Kappa, in Aartselaar. Op hun website kan je meer vinden over hun project.
Wat ik zo mooi vond (óók zo mooi), is de fijne samenwerking tussen enkele verschillende nationaliteiten die zich samen inzetten voor dit toch wel Griekse project.
Achteraf was er een ontmoeting met alle muzikanten. Heel verfrissend, zo’n enthousiaste jonge mensen te mogen ontmoeten. Ik hoop van harte dat we hier meer van horen. Dit talent mag toch niet verloren gaan. Ook hoop ik dat ze hun doctoraat kunnen halen.
Hun docent, mevrouw Gerda Abts had ook nog veel over hen verteld. Ze zijn naar hier gekomen om muziek te studeren, ze werken hier ook om in hun levensonderhoud te voorzien. Ik heb een van hen al wel eens gezien in Het Griekse Huis. Vraag niet wie want ze zijn elkaars spiegelbeeld. Ze botsen, zoals waarschijnlijk veel muzikanten en kunstenaars, tegen obstakels, vooral financiële, bv. een cd maken (opnemen, bewerken, branden) kost veel geld en hun muziek is echt van die aard dat het goed zou verkopen. Ik hoop alleszins hen snel weer te zien. Kijk naar hun website, daar staat veel meer in dan ik kan vertellen (maar de schreef ik al). Mij hebben ze in elk geval begeesterd. Heel blij dat de lijst Griekse muzikanten, die ik graag hoor, langer wordt door hen.
En nu ik toch bezig ben, neem ook eens een kijkje op deze site, de docente van de mandolinespeelsters, behoorlijk indrukwekkend! http://www.gevoeligesnaar.be/text/NEDhome.html
Gisteren waren Margriet en Maike hier op bezoek. Het is heel fijn geweest. Ik ben blij dat ze hier geraakt zijn, want het was echt wel flink aan het regenen. En dat heeft nog lang geduurd. Wandelen in het park hebben we niet gedaan, noch hier in de buurt. Het was wel gezellig vond ik. Nu kon ik nog eens bougatsa bakken, een van de weinige dingen die ik een beetje kan in de keuken … maar nog niet helemaal volgens de regels van de Griekse bakkunst. Het deeg dat ik gebruikte mag dan wel het label bio dragen, maar ik koop het toch nog kant en klaar. Waarschijnlijk, met mijn keukenprinseservaringen, is dat de beste optie 😉. De rest is helemaal volgens het recept uit een authentiek Grieks kookboek (dat ik niet uitleen).
We zijn daarna bij Morfo gaan eten. Het was wel lekker, speciale gerechten: mezzè, ik zou zeggen mezzè special (wat haar inspiratie haar ingeeft met de ingrediënten die ze in huis heeft), risotto portobello en scampi kritharakia, elk gerecht heel mooi gepresenteerd, bijna zonde om op te eten. Dat hebben we toch maar gedaan en het was heel lekker. Morfo en Maike kennen elkaar, min of meer. Ze hebben in dezelfde periode op dezelfde school gezeten in Genk. Beiden kunstenaars, goed te zien, ook al zou niet onmiddellijk duidelijk zijn in welke kunst. Kunst uit zich ook in andere dingen dan in datgene waarmee ze bezig zijn.
Bij Morfo heb ik elke keer lekker gegeten, lekker eten gehaald. Ik laat het aan u om zelf te ontdekken en te waarderen. https://www.morfo-berchem.be/ En als u hier eens langs gaat, contacteer me. Als ik kan, ga ik graag mee …
Ik ben geen ervaren schrijver over voedsel of eethuisjes of allebei, noch over muziek maar ik deel wel graag mijn ervaringen, zeker als het positieve ervaringen zijn, over authentieke mensen die altijd wel anderen kunnen begeesteren en aanspreken. Gewoon zichzelf zijn en dat tonen.
Een mooi weekend in de Kunst.
(voor de foto’s, ze zijn niet van goede kwaliteit, waarvoor mijn excuses)
Op reis naar Ithaka 