Moederdag

Waar ik vandaan kom wordt Moederdag gevierd op de tweede zondag van mei. Ik vind dat voor moeders elke dag Moederdag mag zijn.

Morgen is wel een beetje speciale dag. Naar jaarlijkse traditie herdenken we haar in de maand mei. Ik denk dat het de eerste keer is dat dit op Moederdag valt. Hoewel ze in de maand februari gestorven is, vond mijn vader het fijner om dit toch in mei te doen. Haar verjaardag is ook in mei. Ze was een zondagskind, die hebben net een streepje voor, zeker op maandagkinderen (…).

Naar eveneens jaarlijkse gewoonte doen we dat in Hasselt, onze roots. Vroeg op dus morgen. Daarom wil ik alvast aan alle gevierde en niet gevierde moeders denken:

Aan de moeders, die ik ken, alle moeders

Die gevierd worden vandaag

Of dan, in augustus

Dat uw kinderen sterke solidaire volwassenen mogen worden / blijven

 

Aan de moeders die ik niet ken

Die niet gevierd worden,

Noch nu, noch in augustus

En toch hebt u uw kinderen gebaard / in uw gezin opgenomen

Dat u erkenning moge vinden en zien in uw kinderen

 

Aan niet geworden moeders

Zij zullen nooit een vanzelfsprekendheid zien

In welk kind dan ook

En daardoor op die net iets andere manier alert blijven

Op andere moeders’ kinderen

 

Aan mijn moeder

Die herdacht wordt vandaag

Rust, lach, reis mee, …

Luister, lees, antwoord, …

Verrijs zo af en toe nog eens – denkbeeldig in dromen – uit uw as.

Ik zal het zien, het lichtje in uw ogen op die foto …

En ik word weer even sterker en misschien lijk ik weer een beetje meer op u …

(uiterlijk even terzijde gelaten, hoewel ik daar best fier op ben als me dat gezegd wordt)

 

Ik wens iedere moeder de kans om het ten volle te zijn !

Gepubliceerd door

Anemos

Ik wil niet één reis naar Ithaka; ik wil er meer zolang het me gegund is Elke weg is zo boeiend ... (gedachtegang bij het her- en her- en herlezen van Ithaka - K.P. Kavafis)

2 gedachten over “Moederdag”

  1. Heb een fijne, gezellige, samen-dag morgen Annemie ! En ja, op de foto die ik hier zie, gelijk je wel degelijk op haar.

    Like

  2. Zo absoluut waar. Hoe ouder ik word hoe meer ik besef dat moeders vorm geven aan onze cultuur en onze maatschappij. In mijn armen stierf mijn moeder en ik huilde stil.

    Like

Reacties zijn gesloten.