Nieuwjaarsbrief

niet noodzakelijk in clichés... maar geven en nemen is er nog steeds bij daarom niet altijd tastbaar

Lieve en andere lezers,

Op de eerste dag van het nieuwe jaar, heb ik mijn brief nog steeds niet klaar

Wegens mezelf opgelegde verwachtingen
heb ik overwogen, gewikt en dan besloten

Ik doe het niet, nog een lijstje
nog een wens
vrees niet   ook geen niet-wens

tranen worden toch gegoten
angst wordt toch gebibberd
dansen doen we, lopen en stilstaan

we blijven onderweg
daar wil ik toch bestaan

Ik doe het niet, een belofte van
mijn best doen
vrees niet   ook geen on-best
_{(en al zeker geen asbest)}

zwaktes zullen toch opduiken
boosheid zal toch borrelen
vloeken doen we, lachen en doorgaan

we blijven onderweg
in veerkracht, liefst die van onszelf
daar wil ik toch bestaan

Ik doe het niet, elke terugblik
vrees niet   ook niet vooruit

de opsomming van goed en kwaad
van ziek en gezond, iets dat echt bestaat
doe mijn eigen ding en laat weer gaan

We blijven onderweg
met een nieuw inzicht
daar wil ik toch bestaan

Voor wie het toch graag hoort of leest

Gelukkig Nieuwjaar!
Een beetje Magie!
En veel, heel veel gewoonweg contentement!

Anne-Mie

^{ps. ik zette dit jaar een echte kerstboom en die heeft, binnen heel kort, een nieuwe bestemming.
Misschien ben ik dan toch traditioneler dan ik zelf dacht 😉}