Schrijfgelegenheden komen en gaan. Ik heb mezelf opgelegd om het-is-nog-geheim-hoe-vaak regelmatiger te schrijven, al dan niet door anderen uitgedaagd. Of door mezelf. Dat zijn de lastigsteā¦ š
Deze werd een plakboel
Hier zit ik nu aan mijn scherm
vandaag nog doorheen ontbijten, afwassen, de was,
douchen en de dagelijkse en andere bezigheden
niet noodzakelijk in deze volgorde
verschijnen de woorden netjes in monologen,
dialogen, verhalen en rijmen ordelijk in mijn hoofd
Hier zit ik nu aan mijn scherm
de monologen, dialogen, verhalen en alle rijmen
als een hoopje ragebol weggeblazen klevend web
als een prop plakband aan elkaar klittend
eerst nog een recht stukje dat ik afscheur en
onderweg, die halve meter, naar het te kleven voorwerp
zich aan zichzelf kleeft en zoals stukjes die volgen
krullen de woorden zich in elkaar
de dialogen overtroeven de monologen
de rijmen worden verlegen en verdwijnen
en alle verhalen worden een niet te lezen boek
Hier zit ik nu aan mijn scherm ...
AMK
foto’s: Niet*te*lezen*boek
Plakboel
Op reis naar Ithaka 