Maand: mei 2025

Eenvoudige poëzietechnieken – 15 (vervolg in vertraging)

Schrijfgelegenheden komen en gaan. Ik heb mezelf opgelegd om regelmatiger te schrijven, al dan niet door anderen uitgedaagd. Al dan niet hier neergezet.
Het is een vervolg op een vorige*schrijfuitdaging van “Het geluk van de schrijver”. Ik kwam het toevallig onlangs weer tegen en heb me aan de feedback gewaagd. 

Staat opgeruimd echt netjes?

Volop zon 
warme lente
zichtbaar stof 
dansend door de lucht 

Alsof die ene pluis 
overgebleven na de vorige 
zichtbaar tevergeefse  kuis 
herbront   pluizen uitnodigt 

op die ene doos 
vaker dicht dan open 
volgestouwde gedachten 
verhalen uit vervlogen tijden 

Geen stofzuiger 
opgewassen tegen 
zoveel explosie en  
ik vraag me af  te laat 

Of de slang goed aangesloten zat

AMK

bron foto: hier

Boekenchallenge – Het grote gemis, Guillaume Musso

Einde vorig jaar heb ik mezelf de uitdaging opgelegd om dit jaar 25 boeken te lezen. Op Hebban houd ik alles bij. Hoe staat het er tegenwoordig mee? Dertien gelezen, voorbij de helft. 

Mijn lijst van uitdagingen groeit nog steeds aan. Zo kom ik natuurlijk niet echt tot ‘afwerken’ van die lijst. Gelukkig is het een flexibele lijst.

Bij dit boek, een bedenking van mijnentwege:

“Als de toekomst naar het verleden reist, blijft het heden zowel hoopvol  als verraderlijk.”

Zie HIER wat ik op Hebban schreef. Ik haal er iets uit om hier neer te zetten:

Ik heb enkele zinnen apart gehouden omdat ik ze van een onwaarschijnlijke eenvoud en tegelijkertijd diepgang vind. 
“Het lichaam is een van de laatste plekken waar we vrijheid hebben.” 
“Het valt nog niet mee om met jezelf te communiceren.” 
“Ze hadden geprobeerd het lot te tarten, maar het lot had gewonnen.”
Zoals de auteur in zijn boeken doet, begint hij ook in dit boek elk hoofdstuk met een quote van een bekend persoon. Ik quote een quote:

"Je leert niets door alleen maar boeken te lezen. Je leert alleen maar door klappen op te lopen." Swâmi Prajnânpad

Veel leesplezier! 😉

Brief aan alle moeders

Aan de moeders van Palestina, van Oekraïne, van Israël, van Rusland, van landen in vrede en landen in oorlog

Aan de moeders van villawijken, van getto’s, in vluchthuizen, in bootjes

Aan de moeders van overleden kinderen, van verdwenen kinderen, van gezonde kinderen, van zieke kinderen

Aan de moeders van drukke kinderen, van verlegen kinderen, van niet-in-de-lijn lopende kinderen en van kinderen die wel passen in alle leerprogramma’s

Aan alle moederharten, ook zij wier hart klopt voor niet zelf gebaarde kinderen, aan vadermoeders / moedervaders

Aan overleden moeders in herinnering

Dat vandaag de sterke warme zachte moeder-vibe overal waaien mag, de wereld laat verstillen en luisteren naar kinderen, hen bij hun naam noemt, erkent wie ze zijn zodat ze echt bestaan

Want dat is wat moeders doen. Pak hen dat niet af!

AMK  

credits foto op Pixabay: moeder*en*zoon
foto bovenaan: ergens in het voorbijgaan op Instagram gezien

Boekenchallenge – Ariadne van Jennifer Saint

Einde vorig jaar heb ik mezelf de uitdaging opgelegd om dit jaar 25 boeken te lezen. Op Hebban houd ik alles bij. Hoe staat het er tegenwoordig mee? Twaalf gelezen, bijna in de helft.  

Mijn lijst van uitdagingen groeit nog steeds aan. Zo kom ik natuurlijk niet echt tot ‘afwerken’ van die lijst. Gelukkig is het een flexibele lijst.

Niet alles wat ik lees, geef ik een recensie. Toch trok dit boek wel aan tot iets schrijven. Je kan het lezen op Hebban. Het inspireerde me verder tot schrijven van een bedenking, een brief aan haar zo u wil.

Ariadne prinses van Kreta 
dochter van Minos en Pasiphae 
kleindochter van Helios zelf 
Ariadne   zo
behulpzaam en lief dat 
zelfs je monsterlijke broer 

de Minotaurus 

jouw aandacht kreeg 
toen je moeder afdwaalde en  
je vader, machtsbelust meedogenloos 
hem als zekerheid voor zijn macht 
over Athene  opsloot 

Tot

Theseus jou in zijn ban had toen 
je moeiteloos je vader verraadde
en heel Kreta erbij  die ene nacht 

Meisje toch
Je kon niet anders   toen 
je voor zijn charmes viel
voor zijn heldhaftigheid 
voor zijn vernuft zelfs 
 
Misleidend maar hoe  
kon je weten van zijn 
plannen waar hij jou 
moeiteloos  in meetrok
met zijn heldenverhalen 
hoe hard je gestraft zou worden 
voor de wereld verder dood 
achtergelaten  daar op Naxos 

Eerst in angst daarna 
in overgave aan 
Dionysos die jou redde 
Je huwde hem  met
de Noorderkroon als bewijs 
aan de sterrenhemel 

Je baarde zijn zonen en voedde 
hen, voedde hen op   was gelukkig 
en goedgelovig   was dat wat je wou?

Kwam het besef van een andere 
wereld, buiten Naxos  overheen 
alle oceanen waar Dionysos reisde 

Toen 

Phaedra, je jongere zus jou bezocht 
die andere prinses van Kreta 
met haar verhaal   haar nog zo jonge 
verleden aan Theseus zijde 
door jullie grote broer uitgehuwelijkt 
 
Phaedra, verliefd op de zoon 
van haar man  wat haar uiteindelijk 
tot waanzin dreef  tot die ene 
afschuwelijke daad  waarover 

Echt waar 

nu nog gezongen wordt 
Mijn Ster, mijn Maan *

Hoe kon je weten dat je helden 
goden en hun afgezanten 
zelfs halfgoden 
de onsterfelijken nooit 
ofte nooit kan vertrouwen 

Dionysos zijn wrede daden 
verleidend met wijn en plezier 
doch niet de vrouwen van Argos 
waar zijn halfbroer Perseus regeerde 

Uit immense woede eiste hij 
alle baby’s van Argos op 

Was je toch nooit meegereisd 
was je toch bij je kinderen gebleven 
Nu waak jij daar  alleen 
aan de nachtelijke hemel 
waar je man je zette na de 
vloek van Medusa’s aanzicht 
zodat je niet in Hades zou ronddwalen 

Ariadne, heb je je zusje nog gezien ?

AMK

* Αστέρι μου, φεγγάρι μου.

Dit lied werd geschreven voor de film Phaedra, door Mikis Theodorakis. Melina Mercouri speelde de hoofdrol. Ze trouwde een rijke reder en werd verliefd op zijn zoon. De film is van het jaar 1962 (als Wikipedia goed is ingevuld toch).

Hier kan je het lied beluisteren.