Intermezzo tussen twee reisverslagen van de reis van toen. Weldra weer het vervolg. De beloofde hitte heeft me naar zee gedreven. In het nu verfrissing gevonden.
Schaduw opzoeken en verfrissing, wandelen als afwisseling.
Voeten te water laten, zandtenen krijgen, ook de regen is welkom
laat Aarde toch doen. Die zorgt voor ons, waarom kunnen mensen niet zwijgen?
Ik los die gedachte en wandel nog even, daarna een ontbijt*.
Dan een verhaal om mee te beleven. De zeemeeuw van Oostende,
die Ensor ook kende, vertelt nu van de Visserij**,
waar vissers de wereld verkenden.
Dan weer op wandel, er zijn ook gaanderijen, met foto’s*** zo mooi.
Een hobby erbij, dat kriebelt toch wel
van de camera, de wereld zijn prooi
Koelte in het park, bankje onder boom
met zicht op een vijver en duiven zonder schroom.
Nog één vroege ochtend, de zeewind Beau Fort
de golven die kletsen de strekdam van voor
de dijk nog niet wakker, zondag voorbij.
Aan ’t klein strand geen foto-gym ,
de zeehonden blijven weg, dat is toch slim?
Intussen (waarvan?), vraag ik weer me af,
dan rijst weer dat lied, soms sta ik paf
waarom, oh waarom woon ik hier niet?
- * tip voor wie graag eens ‘op een ander’ ontbijt of luncht of … : Coffee Dream in Oostende, Kapellestraat 107
- ** dit is een magisch mooi lichtspektakel (https://www.oostendevisserij.be/) in de Domenicanenkerk, Christinastraat 95 Oostende
- *** fotograaf: Charles Fabry, de QR-code leidt je naar zijn Instagramaccount








AMK