Omdat het gewoonweg bestaat…
Het was donker
Zoals het seizoen
Donker en eenzaam
Weggefilterd in het schelle licht
Gisteren stopte mijn drievuldigheid
Gisteren werden we drieledigheid
Mie, mezelf en ik
Zonder regen om in te verdrinken
De dag was genoeg en ik stopte
In het donker mag ik ook bestaan
Het duister nestelde zich in mijn armen
En vulde mijn wezen met warmte
Het bestond, ik bestond
Gisteren al vroeg was de dag genoeg
Op reis naar Ithaka 