REIS NAAR NOORD-GRIEKENLAND – april 1994 – 02

Zaterdag, 2 april 1994

Pella, de geboorteplaats van Alexander de Grote (volgens een of andere bron, werd hij geboren op 22 juli, al ben ik daar niet zeker van) en zijn vader Philippus II. De site is mooi en heeft een boeiend museum, met de beroemde mozaïek de ‘Leeuwenjacht’.

De Leeuwenjacht

Dan willen we naar Litochoro rijden, om daar de volgende dag de Olympusberg te verkennen.  Onderweg vinden we een restaurantje waar we ons buikje vol en rond eten voor een laag prijsje.  We zullen zo nog vele restaurantjes vinden waar we lekker eten en vriendelijk onthaald worden.

Onderweg, dicht bij Katerini, houdt de politie ons tegen. Ik waarschuw mijn vriendinnen dat ik ineens geen woord Grieks meer ken.  Met veel gebaren en twee Engelse woorden, komen we erachter dat de weg versperd is door een tractor. Maar er zijn toch twee wegen naar ‘onze’ berg? Ze zijn beiden versperd.  Er moet dus iets meer aan de hand zijn.  We komen er nog wel achter.  We keren terug en rijden naar Edhessa. Daar zijn er prachtige watervallen, door vele Grieken bezocht en bewonderd. Je kan op enkele plaatsen onder de waterval doorlopen, zonder héél nat te worden. En het ijsje smaakt wel, ook al is het niet zo warm.

We willen de volgende dag naar de Prespa-meren, dus rijden we zo ver mogelijk door. Het is al stevig donker aan het worden als ineens het lampje van de benzinetank aanspringt.  We zitten hier nog in het midden van nergens, geen huis te bespeuren.  We rijden maar verder en ineens zien we een pijl “gasoline, unleaded“. Opluchting alom.  De eigenaar van het tankstation raadt ons aan om in Florina te overnachten omdat het tot Prespa bergachtig is en gevaarlijk om in het donker te rijden.  Zo aangeraden, zo gedaan.  We vinden een sympathiek hotelletje, en weeral zulke vriendelijke mensen.

AMK

foto bovenaan: Uit het museum al had ik toen niet genoteerd, wie dit is, maar hij lijkt wel ‘verdacht’ veel op Alexander de Grote.

REIS NAAR NOORD-GRIEKENLAND – april 1994 – 01

Vrijdag, 1 april 1994

Een prachtige stad met vele herinneringen aan een rijke geschiedenis. Grieken, Byzantijnen, Romeinen, Joden, Turken, Balkanbewoners hebben hier hun stempel gedrukt.  De Witte Toren doet mijn fantasie op hol slaan en ineens sta ik terug in de tijd te kijken naar een bloederige toren die witgekalkt wordt. Bij de Byzantijnse wallen wandel ik van het ene straatje in het andere en overal begroeten de mensen mij ‘kalimèra, kalà eísè ?’ Natuurlijk wel, ‘Mia charà !’. 

Omwalling in Thessaloniki

Ook zijn er nog resten van de Romeinse periode en een Korintische zuil op een Romeinse agora verraadt de creativiteit van de Romeinen.

Standbeelden van Aristotelis, Filippos en anderen.

En dan al die Byzantijnse en andere kerkjes en kerken, waar ik kaarsjes ga branden voor mooi weer. Mijn definitie van mooi weer was in die tijd wel anders. De Agios Dimitrios maakte een diepe indruk op mij.  Hier kwamen vele Grieken om de heilige Dimitrios te aanbidden, die Thessaloniki beschermde tegen gevaren. Zijn heilige olie deed wonderen. Deze kerk heeft prachtige iconen en een mooie architectuur.

Agios Dimitrios

Het archeologisch museum is zeer de moeite waard om bezocht te worden. Allerlei vondsten uit graven van Macedonische koningen zijn hier te bezichtigen o.a. een beeld van het hoofd van Alexander de Grote.

Alexander de Grote

Wordt vervolgd …

AMK

REIS NAAR NOORD-GRIEKENLAND – april 1994 – 00

Als het kriebelt moet je schrijven… 
Via Polarsteps volg ik enkele vrienden die reizen of gereisd hebben. Zo ontstond bij mij het idee om mijn oude reizen daar ook op te zwieren. Alleen, zo zwierig gaat het niet.
Zodoende zwier ik mijn eerste try-out ook al hier. Ik ben zelf benieuwd of het ervan komt, een reis uit het verleden op Polarsteps plaatsen. Die app schijnt het onderscheid niet echt te kennen tussen iets dat voorbij is en waarvoor dus geen locatietracker kan gebruikt worden en de in-het-heden-reis waarbij je vlotjes gevolgd wordt.
Of ligt het aan mij ? 😊

Een reis vol verwondering, hier en daar hindernissen en – houd je vast – zonder sociale media en consoorten. Met filmrolletjes-fototoestel waarvan we pas na de reis wisten of de foto’s goed waren. We kenden het allemaal niet, we misten het niet, we waren vrij.  

Ik schreef het toen helemaal op, elke dag een verslagje en tikte het na de reis uit. Nu, na zoveel jaren, merk ik dat er vele dingen zijn die op de achtergrond raakten. Door herlezen,  kan ik alles herbeleven. Ik was half zo oud en dubbel zo sterk dan nu. Ik heb het een klein beetje geredigeerd. Bijvoorbeeld begon ik toen heel veel zinnen met ‘En’. Wat ik schrijf over de natuur, bezienswaardigheden en een beetje geschiedenis, is heel beknopt. Wat er staat, gaat ook over hoe het was toen ik de reis maakte. Meer kan u te weten komen via de u waarschijnlijk-beter-bekende-dan-mij kanalen.

De persoon die ik toen was, heb ik gepoogd erin te laten. Misschien tijd om wat stof van mezelf weg te blazen 😉

1994

Griekenland, het begon ooit met nieuwsgierigheid naar een prachtige cultuur, rijke geschiedenis en nog zo veel meer dat ik toen nog niet kende. Ik was onmiddellijk verloren, ik wilde terug, ik ging lessen Grieks volgen en een interesse werd een passie.  Inmiddels ben ik terug van mijn zevende keer naar Griekenland.  De passie werd een verslaving, waarvan ik nooit wil afkicken.

Dit jaar ging de reis naar Macedonië en Thracië. Dat was in het teken van een monografie die ik maakte voor avondlessen reisleider. We kwamen aan in het midden van de nacht, 31 maart naar 1 april en het was géén grap.  Het was echt. Thessaloniki by night.

Wordt vervolgd …

AMK

Eenvoudige poëzietechnieken 16

Schrijfgelegenheden komen en gaan. Ik heb mezelf opgelegd om regelmatiger te schrijven, al dan niet door anderen uitgedaagd. Al dan niet hier neergezet.
Het is de melancholie die me aansprak in de*volgende*uitdaging.  

Alsof ik naar toen kijk…

Zeewind zonder uitleg

Zanderige tegenwind in de duinen zicht op zee
grote ogen en open monden van kinderen in
vervoering van verwonderde zeegolven
die rond hun gilletjes dansen
ommuurd zandbouwwerk met
embleem van schelpjes

Zeewind zonder uitleg
taartjes uit de zandkastelen
en ver uit zicht de kietelingen
rond enkels en kuiten tot kopje onder
Boules-de-Berlin of koele expo van strandman
later aan een kraam limonade zelf bijeen gespaard

AMK

Tricolore expo
Foto expo: HIER    
Taartjes

In de a(a)p(p) gelogeerd

Bedacht terwijl ik tegen de tigste persoon met gebogen hoofd, het attribuut in de hand adorerend, bijna-aanliep:

Ik ren en stap 
op meer behapt
ik scoor en faal
verlies pedaal

Ik eet en drink
waaruit ik blink
ik focus en mediteer
opgelegde sfeer

Ik kies en shop
in snel galop
ik reis en chill
de laatste gril

Ik kijk en hoor
ga zo maar door
ik leer en zoek
van ster tot boek

Ik track en bel
zit in de hel
ik volg en roep
in (w)elke groep

Ik like en post
volg mijn host
ik film en controleer
exponentieel steeds meer

Waar zijn ze nog die man of vrouw
qui-vive te veel en meer
smartphone baas asjemenou
ze zijn in de app gelogeerd

AMK

Foto’s: bovenaan: aap , beneden: smartphone

Eenvoudige poëzietechnieken – 15 (vervolg in vertraging)

Schrijfgelegenheden komen en gaan. Ik heb mezelf opgelegd om regelmatiger te schrijven, al dan niet door anderen uitgedaagd. Al dan niet hier neergezet.
Het is een vervolg op een vorige*schrijfuitdaging van “Het geluk van de schrijver”. Ik kwam het toevallig onlangs weer tegen en heb me aan de feedback gewaagd.

Staat opgeruimd echt netjes?

Volop zon
warme lente
zichtbaar stof
dansend door de lucht

Alsof die ene pluis
overgebleven na de vorige
zichtbaar tevergeefse kuis
herbront pluizen uitnodigt

op die ene doos
vaker dicht dan open
volgestouwde gedachten
verhalen uit vervlogen tijden

Geen stofzuiger
opgewassen tegen
zoveel explosie en
ik vraag me af te laat

Of de slang goed aangesloten zat

AMK

bron foto: hier

Boekenchallenge – Ariadne van Jennifer Saint

Einde vorig jaar heb ik mezelf de uitdaging opgelegd om dit jaar 25 boeken te lezen. Op Hebban houd ik alles bij. Hoe staat het er tegenwoordig mee? Twaalf gelezen, bijna in de helft.  

Mijn lijst van uitdagingen groeit nog steeds aan. Zo kom ik natuurlijk niet echt tot ‘afwerken’ van die lijst. Gelukkig is het een flexibele lijst.

Niet alles wat ik lees, geef ik een recensie. Toch trok dit boek wel aan tot iets schrijven. Je kan het lezen op Hebban. Het inspireerde me verder tot schrijven van een bedenking, een brief aan haar zo u wil.

Ariadne prinses van Kreta 
dochter van Minos en Pasiphae
kleindochter van Helios zelf
Ariadne zo
behulpzaam en lief dat
zelfs je monsterlijke broer

de Minotaurus

jouw aandacht kreeg
toen je moeder afdwaalde en
je vader, machtsbelust meedogenloos
hem als zekerheid voor zijn macht
over Athene opsloot

Tot

Theseus jou in zijn ban had toen
je moeiteloos je vader verraadde
en heel Kreta erbij die ene nacht

Meisje toch
Je kon niet anders toen
je voor zijn charmes viel
voor zijn heldhaftigheid
voor zijn vernuft zelfs

Misleidend maar hoe
kon je weten van zijn
plannen waar hij jou
moeiteloos in meetrok
met zijn heldenverhalen
hoe hard je gestraft zou worden
voor de wereld verder dood
achtergelaten daar op Naxos

Eerst in angst daarna
in overgave aan
Dionysos die jou redde
Je huwde hem met
de Noorderkroon als bewijs
aan de sterrenhemel

Je baarde zijn zonen en voedde
hen, voedde hen op was gelukkig
en goedgelovig was dat wat je wou?

Kwam het besef van een andere
wereld, buiten Naxos overheen
alle oceanen waar Dionysos reisde

Toen

Phaedra, je jongere zus jou bezocht
die andere prinses van Kreta
met haar verhaal haar nog zo jonge
verleden aan Theseus zijde
door jullie grote broer uitgehuwelijkt

Phaedra, verliefd op de zoon
van haar man wat haar uiteindelijk
tot waanzin dreef tot die ene
afschuwelijke daad waarover

Echt waar

nu nog gezongen wordt
Mijn Ster, mijn Maan *

Hoe kon je weten dat je helden
goden en hun afgezanten
zelfs halfgoden
de onsterfelijken nooit
ofte nooit kan vertrouwen

Dionysos zijn wrede daden
verleidend met wijn en plezier
doch niet de vrouwen van Argos
waar zijn halfbroer Perseus regeerde

Uit immense woede eiste hij
alle baby’s van Argos op

Was je toch nooit meegereisd
was je toch bij je kinderen gebleven
Nu waak jij daar alleen
aan de nachtelijke hemel
waar je man je zette na de
vloek van Medusa’s aanzicht
zodat je niet in Hades zou ronddwalen

Ariadne, heb je je zusje nog gezien ?

AMK

* Αστέρι μου, φεγγάρι μου.

Dit lied werd geschreven voor de film Phaedra, door Mikis Theodorakis. Melina Mercouri speelde de hoofdrol. Ze trouwde een rijke reder en werd verliefd op zijn zoon. De film is van het jaar 1962 (als Wikipedia goed is ingevuld toch).

Hier kan je het lied beluisteren.    

Over boeken – De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry

Einde vorig jaar heb ik mezelf de uitdaging opgelegd om dit jaar 25 boeken te lezen. Op Hebban houd ik alles bij. Dit is het tweede boek van dit jaar.

“De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry” heeft me gaandeweg aangegrepen. Wat begon als iets vrolijk humoristisch en cliché – de gewoonte van een veertigjarig huwelijk – liep uit op een diepgaand verhaal waarbij het hoofdpersonage en belangrijke andere personages laagje na laagje afleggen. Ik schreef een korte commentaar op Hebban.

Hieronder kan u het ook lezen:

Een boek over de wandeling van iemands leven. Letterlijk, stap voor stap, meter na meter, kilometer na kilometer. Figuurlijk dat het hoofdpersonage laagje na laagje aflegt en alle ‘wat als’en’ van zijn leven verdwijnen. Wat aanvankelijk een ‘gewoon’ veertigjarig (of iets meer) vastgeroest huwelijk lijkt, is de waarheid over het langs elkaar heen leven veel dieper, schrijnender en pijnlijker. En dat komt de lezer laagje na laagje te weten.

Harold (het hoofdpersonage) maakt alle vormen van pijn mee, zowel fysieke, mentale als emotionele. Wat gebeurt er als alles rondom je weg is? Wanneer je echt helemaal alleen met je naakte zelve bent? Daar gaat dit boek over, althans zo heb ik het begrepen. Bladzijde na bladzijde werd het duidelijker dat in dit boek een menselijk verhaal verteld wordt verweven met andere menselijke verhalen.

Overigens is het vlot geschreven en voor zover ik het kan beoordelen, goed vertaald. Ik ga deze auteur zeker opslaan bij mijn andere favorieten.

AMK

Foto: zelf genomen, boek uit de Bibliotheek Antwerpen geleend. Op Hebban staat de cover van de film, die ik zeker ook nog wil zien.

Plakboel

Schrijfgelegenheden komen en gaan. Ik heb mezelf opgelegd om het-is-nog-geheim-hoe-vaak regelmatiger te schrijven, al dan niet door anderen uitgedaagd. Of door mezelf. Dat zijn de lastigste… 😉

Deze werd een plakboel

Hier zit ik nu aan mijn scherm

vandaag nog doorheen ontbijten, afwassen, de was,
douchen en de dagelijkse en andere bezigheden
niet noodzakelijk in deze volgorde
verschijnen de woorden netjes in monologen,
dialogen, verhalen en rijmen ordelijk in mijn hoofd

Hier zit ik nu aan mijn scherm

de monologen, dialogen, verhalen en alle rijmen
als een hoopje ragebol weggeblazen klevend web
als een prop plakband aan elkaar klittend
eerst nog een recht stukje dat ik afscheur en
onderweg, die halve meter, naar het te kleven voorwerp

zich aan zichzelf kleeft en zoals stukjes die volgen
krullen de woorden zich in elkaar
de dialogen overtroeven de monologen
de rijmen worden verlegen en verdwijnen
en alle verhalen worden een niet te lezen boek

Hier zit ik nu aan mijn scherm ...

AMK

foto’s: Niet*te*lezen*boek
Plakboel

Eenvoudige poëzietechnieken – 15

Schrijfgelegenheden komen en gaan. Ik heb mezelf opgelegd om het-is-nog-geheim-hoe-vaak regelmatiger te schrijven, al dan niet door anderen uitgedaagd.
Deze uitnodiging komt uit ‘Het geluk van de schrijver’: “Eenvoudige poëzietechnieken 15”.

Hier vond ik de uitdaging van formaat!

Staat opgeruimd echt netjes?

Net nu schijnt de zon volop
de kerstlichtjes al weggenomen
de kleine naald verliezende boom
weggezet

Zo’n klein boompje
zoveel naalden
neemt de stofzuiger al mijn gedachten
annex muizenissen mee?

Zijn alle versieringen opgeruimd?
Blijven voor even de beste wensen staan?

Nog enkele kerstcadeaus laten pronken
tekenen van mooie mensen en de warmte
van de gewoonte voor de tijd van het jaar

Hoe lang zou dat nog wegen?

Heb ik verder alles?
De minikerstballen. Weg
Alle tape die lampjes vasthield. Weg
Ze schijnen niet op wat niet (meer) van mij is

Mag het nog beetje donker me omarmen voor de Lenteschoonmaak?

AMK

Foto boven: geen idee, gevonden in mijn Google Foto’s.