Maand: januari 2025

Over boeken – De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry

Einde vorig jaar heb ik mezelf de uitdaging opgelegd om dit jaar 25 boeken te lezen. Op Hebban houd ik alles bij. Dit is het tweede boek van dit jaar.

“De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry” heeft me gaandeweg aangegrepen. Wat begon als iets vrolijk humoristisch en cliché – de gewoonte van een veertigjarig huwelijk – liep uit op een diepgaand verhaal waarbij het hoofdpersonage en belangrijke andere personages laagje na laagje afleggen. Ik schreef een korte commentaar op Hebban.

Hieronder kan u het ook lezen:

Een boek over de wandeling van iemands leven. Letterlijk, stap voor stap, meter na meter, kilometer na kilometer. Figuurlijk dat het hoofdpersonage laagje na laagje aflegt en alle ‘wat als’en’ van zijn leven verdwijnen. Wat aanvankelijk een ‘gewoon’ veertigjarig (of iets meer) vastgeroest huwelijk lijkt, is de waarheid over het langs elkaar heen leven veel dieper, schrijnender en pijnlijker. En dat komt de lezer laagje na laagje te weten.

Harold (het hoofdpersonage) maakt alle vormen van pijn mee, zowel fysieke, mentale als emotionele. Wat gebeurt er als alles rondom je weg is? Wanneer je echt helemaal alleen met je naakte zelve bent? Daar gaat dit boek over, althans zo heb ik het begrepen. Bladzijde na bladzijde werd het duidelijker dat in dit boek een menselijk verhaal verteld wordt verweven met andere menselijke verhalen.

Overigens is het vlot geschreven en voor zover ik het kan beoordelen, goed vertaald. Ik ga deze auteur zeker opslaan bij mijn andere favorieten.

AMK

Foto: zelf genomen, boek uit de Bibliotheek Antwerpen geleend. Op Hebban staat de cover van de film, die ik zeker ook nog wil zien.

Onderweg – blij verdwaald

De kerstbomen net opgehaald 
hier en daar nog een dode naald 

Het is tussentijd    wat gedaan?
Iets jaagt iets knaagt 
alsof alles al moet bestaan 

Elk uitdagend bedacht ding 
plannen en hun volbrenging 

Moet het nu al - in die stemming 
bol het af   ben weer onderweg 

Door de mist  geen schaduw 
de geschuilde zee niet ruw 

Ook Ensor is even vertrokken 
door zweem en mist heen 
probeert Arno wel te rocken 

Januari haast mij niet 
ben traag in haar gebied 

De kerstbomen zijn opgehaald 
ik even nog blij verdwaald

AMK

Onderweg – weg van gisteren

Alle mist verdrijvend 
uit mijn lijf en uit mijn hoofd

Al is er nog wat blijvend 
mij werd geen rozentuin beloofd

Hier en daar wat droppend *
wat overblijft van opruimen

Onderweg wat ontpoppend 
ik wil dat niet verzuimen 

Hoe zal ik het onthouden
en dan een voorbeeldig licht 

Hoe Riley haar woorden aanschouwde
een stem, de mijne, een nog pril gedicht 

Visserstoeltje is verdwenen 
waarheen is visser onderweg 

Ik ga ingesproken woorden trainen 
ze vallen vanzelf wel op hun plek… *

AMK

*De Boekenjagers: dit*is*de*link

*Korte verhalen-wedstrijd voor Limnisa : bijna klaar 😉

Plakboel

Schrijfgelegenheden komen en gaan. Ik heb mezelf opgelegd om het-is-nog-geheim-hoe-vaak regelmatiger te schrijven, al dan niet door anderen uitgedaagd. Of door mezelf. Dat zijn de lastigste… 😉

Deze werd een plakboel

Hier zit ik nu aan mijn scherm 

vandaag nog doorheen ontbijten, afwassen, de was, 
douchen en de dagelijkse en andere bezigheden 
niet noodzakelijk in deze volgorde
verschijnen de woorden netjes in monologen,
dialogen, verhalen en rijmen ordelijk in mijn hoofd

Hier zit ik nu aan mijn scherm 

de monologen, dialogen, verhalen en alle rijmen 
als een hoopje ragebol weggeblazen klevend web
als een prop plakband aan elkaar klittend 
eerst nog een recht stukje dat ik afscheur en 
onderweg, die halve meter, naar het te kleven voorwerp 

zich aan zichzelf kleeft en zoals stukjes die volgen 
krullen de woorden zich in elkaar 
de dialogen overtroeven de monologen
de rijmen worden verlegen en verdwijnen 
en alle verhalen worden een niet te lezen boek 

Hier zit ik nu aan mijn scherm ...

AMK

foto’s: Niet*te*lezen*boek
Plakboel

Eenvoudige poëzietechnieken – 15

Schrijfgelegenheden komen en gaan. Ik heb mezelf opgelegd om het-is-nog-geheim-hoe-vaak regelmatiger te schrijven, al dan niet door anderen uitgedaagd.
Deze uitnodiging komt uit ‘Het geluk van de schrijver’: “Eenvoudige poëzietechnieken 15”.

Hier vond ik de uitdaging van formaat!

Staat opgeruimd echt netjes?

Net nu schijnt de zon volop 
de kerstlichtjes al weggenomen
de kleine naald verliezende boom
weggezet

Zo’n klein boompje
zoveel naalden
neemt de stofzuiger al mijn gedachten
annex muizenissen mee?

Zijn alle versieringen opgeruimd?
Blijven voor even de beste wensen staan?

Nog enkele kerstcadeaus laten pronken
tekenen van mooie mensen en de warmte
van de gewoonte voor de tijd van het jaar

Hoe lang zou dat nog wegen?

Heb ik verder alles?
De minikerstballen. Weg
Alle tape die lampjes vasthield. Weg
Ze schijnen niet op wat niet (meer) van mij is 

Mag het nog beetje donker me omarmen voor de Lenteschoonmaak?

AMK

Foto boven: geen idee, gevonden in mijn Google Foto’s.

De eerste

Vrees niet, het wordt niet zo lang als de laatste van vorig jaar.

Laat ik beginnen met u allen een Gelukkig Nieuw Jaar te wensen.

Moge u in uw eigen licht staan en dat niets of niemand u in de schaduw zet daarbij. Ook wens ik u gelukkig midden jaar! Gelukkig ouder wordend jaar! Gelukkig heel jaar!

Oh, en elke dag een beetje magie.

Bij wijze van niet bij de pakken blijven zitten, begon ik aan enkele schrijverijen. Een wedstrijd raakte op het nippertje ingestuurd.

Ook heb ik het eerste boek van mijn leesuitdaging uit. Ik was er vorig jaar aan begonnen. Gisteren en vandaag twee derde uitgelezen. Dit*boek!  

Het idee voor de wedstrijd van Limnisa zit in mijn hoofd en staat al voor een groot deel op digitaal papier. Enkel nog elk woord een beetje wikken en wegen…

Intussen werk ik nog een korte lijst af van schrijfgelegenheden … wordt snel vervolgd.

Daarom houd ik me aan fictie in de misdaad 😉