Ik dacht dat ik alleen was
al wist ik ook wel anders
Ik wandelde en kwam er toch
heel wat figuren tegen nog
Van Pegasus tot daar ver Pandora
zag ik Bach, Beethoven en Professor
Een streepje zon werd breder
zat daarin een verklaring van
Echt ongebeeldhouwde mensen
tenzij door veel levenservaring
AMK
De dingen des levens ook als er geen komkommers zijn 😉
Duolingo
Al ben ik niet echt fan van deze app, ik onderhoud wel wat ik nog weet van Grieks en kom stilaan (heel traag) in de Arabische klanken. Nog niet echt woorden op enkele namen na. De taal zelf blijft wel boeiend.
Bij het Grieks moet ik me vooral goed concentreren. Het doet wel deugd om te ontdekken dat ik toch nog wel wat ken. Al zal het er in een gewone conversatie heel traag aan toe gaan. Ik merk het ook als ik schrijf naar mensen in het Grieks, hoe vaak ik naar woorden zoek.
Lezen en de challenge op Hebban
Nog zes boeken te gaan. Ik ben een beetje ongedurig om lang te lezen, voel mee met het weer en daar geef ik me dan aan over. Het weer van het seizoen in dat seizoen is de normaalste zaak van de Aarde. Wanneer ik uitgeregend ben ga ik weer lezen:
Het laatste boek dat ik las is ‘Mist over het strand’ van Aline Sax. Ik schreef iets kort op Hebban: Mist*over*het*strand
Schrijven
Nog twee deelnames aan wedstrijden te gaan waarvan de deadline nog in de toekomst ligt. Status: zandlopergewijs.
Andere schrijfplannen: nog in een luchtkasteel zonder parachute.
Een oogwenk uit een gedicht in wording:
...
Herinneringen zwaaien naar mij
Waar bleef je zolang?
Ik zwaai terug
...
Ten slotte: de te-doen lijst
Deze lijst is echt heel lang
langer dan tien rollen behang
Langer dan mijn arm
mijn brein is al zo warm
Het springt van hot naar her
en ergens heel héél erg ver
Gom ik schaaf ik en kort in
wat dan niet weg is is nog gezien
AMK
(ps. ik vond het gekozen ontbreekwoord van vorige week nogal zeurderig)
Dit verhaal gaat over niets en alles
en het leidt nergens heen, is zonder plot
zonder twist noch plotwending en gaat van het
ene verhaal over een trigger naar een andere gebeurtenis
die dan weer een herinnering uitlokt waaruit een bedenking
geboren wordt (had ik toch niet beter … ?)
Hopelijk en op zijn minst heeft
het een ietwat humoristische inslag
en tovert het een glimlach op het gezicht
van de lezende mens en ontwart het een knoop
in iemands zwaar gemoed want dan is mijn verhaal
zonder plot, zonder twist noch cliffhanger fantastisch
geslaagd (dank u om tot hier te lezen)
AMK
Ik zal de enige niet zijn die geïnspireerd raakte door “Το γέλαστο παιδί” / Ι’m not the only person who was inspired by “Το γέλαστο παιδί”
Waar is het lachende kind?
Het lachende kind woont overal
In elk hart
van elke moeder
en vader
In elke glimlach
in elke hoop
in elk mens
Het lachende kind woont overal
In elk land
in elke eeuw
in elke dag
en elke nacht
Het lachende kind woont overal
In elke mens met een geweten
in elk ander kind in een spel
in elke troost en zelfs pijn
soms door honger heen
om toch even kind te zijn
Het lachende kind woont overal
In elke oorlog
in elke armoede
in elke dood
in elk extreem
in elke traan
van elk wenend meisje
Anne-Mie
Πού είναι το γέλαστο παιδί;
Σε κάθε καρδιά
κάθε μητέρας
και πατέρα
Σε κάθε χαμόγελο
σε κάθε ελπίδα
σε κάθε άνθρωπο
Το γέλαστο παιδί ζει παντού
Σε κάθε χώρα
σε κάθε αιώνα
σε κάθε μέρα
και κάθε νύχτα
Το γέλαστο παιδί ζει παντού
Σε κάθε άνθρωπο με συνείδηση
σε κάθε άλλο παιδί που παίζει
σε κάθε παρηγοριά, ακόμα και πόνο
λίγες φορές μέσα από την πείνα
απλώς να είναι παιδί για μια στιγμή
Το γέλαστο παιδί ζει παντού
Σε κάθε φτώχεια
σε κάθε πόλεμο
σε κάθε θάνατο
σε κάθε δάκρυ
του κάθε κοριτσιού που κλαίει
Αννε-Μή
Where is the laughing child?
The laughing child lives everywhere
In every heart
of every mother
and father
In every smile
in every hope
in every person
The laughing child lives everywhere
In every country
in every century
in every day
and every night
The laughing child lives everywhere
In every person with a conscience
in every other child in a game
in every comfort and even pain
Sometimes through hunger
Just to be a child for a moment
The laughing child lives everywhere
In every war
in every poverty
in every death
in every extreme
in every tear
of every crying girl
Anne-Mie
Soms nog bezig met mijn stamboom, waarbij ik de oma van mijn bomma zaliger wel haar overlijdensdatum vond doch niet haar begraafplaats (waarschijnlijk door te vluchten in september 1914), kwam ik op deze woorden:
Natuurlijk raakt het land en dit continent vol
zo vreemd is dat allemaal niet
Natuurlijk zorgt dat voor problemen
zijn we op onze hoede
willen we niet inboeten
Natuurlijk zal er gevochten worden
of gestolen
of nog erger
wie tegen wie en waarom écht?
Als je je er hard en lang genoeg op fixeert
Natuurlijk krijg je dan oogkleppen
kijk je niet (meer) naar wat er te zien valt
Mensen op hun hoede
met hun problemen
die al zo lang inboeten
bestolen en bevochten zijn
of nog erger en dat vaak
voor niet gedane criminaliteiten
Natuurlijk zouden wij ook vluchten
voor problemen zorgen op een ander
mensen daar laten inboeten
vechten als het moet
stelen als het niet anders kan
en ons gefixeerd voelen
zonder te weten waarom
Zo vreemd is dat allemaal niet
AMK
Foto: Andere*tijden.
het is grof zoals de genocides
de pan uit durven swingen
egotrippers elke plak zwaaien
zoals narcisten annex
psychopaten zichzelf god
wanen waar zelfs de duivel zwijgt
bij hun – te veel – genoemde namen
is hij er nog die god
of radeloos zoals de
verschoppelingen die
huis en haard verlaten als
dat al niet vergruizeld beton is
slechterik
radeloze
moedige
wraaknemer
struisvogel
slachtoffer
aanvaller
vluchteling
wie is nog wie
wie kent hún naam nog ?
wie kende hún naam ooit ?
De wereld brandt
AMK
foto: HIER AI gegenereerd volgens de site.
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand
wie is de rijkste van heel dit land
Is het de leepste
of de gesleepste
Is enkel het voetvolk ambetant?
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand
waar zijn we toch nu weer aanbeland
Er wordt weer geknipt
dat staat zo in ’t script
Ze doen het nooit zelf, dá’s ambetant!
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand
dat beeld is toch echt niet elegant
Doe dan een keer voor
is u dat te goor?
Eens zien wie dan ú redt uit die brand
AMK 😉
Natuurlijk houd je je in deze hitte best aan de richtlijnen, al zal iedereen die kan, dat spontaan doen.
Vandaag geen heel vroege ochtendwandeling, enkel een voormiddagwandeling. Woensdag is mijn vaderdag en het leek me verstandiger om hem al in de vóórmiddag met een bezoekje te vereren.
Aldus gebeurde met de nodige tussenstops in het groen (heen en terug).
Me dunkt dat
de zomer nu
echt rijp is
de lucht weegt
op de volle groene
schakeringen
Een kat buiten
tegen een raam
in de schaduw
grijs zowel de kat
als de vensterbank
En vader zit
er nu wel heel
warmpjes bij
passend bij
de rijpheid van
zijn bestaan en
de hete zomer
Weer onderweg
vogels in loom
gesprek en
groen beweegt
een zuchtje en
nog een keer
Bankje aan
het water waar
luie woorden
om me heen
dwarrelen en
landen op een blad
of twee drie in de
relatieve koelte
Onder het bladerdak
ben ik even genoeg
AMK
De trivialiteit van vandaag:
Vanmorgen kon ik nog aan één ding denken, vanaf ik ontdekte dat het stuk was. Ik vond en kocht en mijn brein koelde af van pure opluchting.
Ik ben gered!
houd het koel
in de schaduw
in de kelder
aan de noordkant
in het zwembad
in de ijskast
onder een boom
zonder zweetlast
in de zee
op een berg
en neem mee
een plantenspray
😊
AMK
Zon wakker, nog voor mij, wandelde ik in de vroege ochtend, stappenteller omarmde mijn pols.
’t Is tijdens de wandeling in de gewone ochtend dat ik nog eens stopte bij dit pareltje, vooral aangetrokken werd door de gedichten. Natuurlijk.
In een dichtbevolkte stad is dit een ware oase bij zo’n krachtige en liefst korte hittegolf. Soms tuimelen de woorden dan uit de losse pols.
Ge kent dat wel zo’n dag die een oase biedt
Ge kent dat wel zo’n dag waarin
ge een doel hebt en daar gaat ge heen
of dat gaat ge doen zonder meer gewoon
zonder boe, bah weggelaten, komt ge in uw
ritme dat ge dan aanhoudt want ge weet dat de
koelte, relatief gesproken voor de tijd van het jaar
van korte duur is en ge uw ramen nog moet sluiten om
al te veel hitte te voorkomen wanneer de zon daar opwarmt
ge stapt intussen door, want ge hebt uzelf ook laten verleiden,
de stappenteller af en toe controlerend en ja, bijna ja bijna is het
zover en ge komt dan voorbij een koel briesje dat u uitnodigt en lokt
bijna schaamteloos bij zo’n heet voorspelde dag en ge volgt dat en de
oase omarmt u en uw ritme blijft uw snelheid smelt en dat is niet erg want
iemand sproeit de oase die al dorstig is en de snelheid spoelt weg en hier en
daar in de oase-omhelzing blijft ge stilstaan omdat ge voelt het doet iets met u
ge neemt een foto en nog een en bij een gedicht blijft ge staan en de sproeiman is
geduldig tot ge gezien hebt wat ge wilde zien en vastgelegd wat ge wilde vastleggen
Een boom of struik of bloem en een gedicht natuurlijk
Ge kent dat wel zo’n dag die een oase geboden heeft
Voor geïnteresseerden: den-botaniek en het gedicht op de steen: de-tuin-der-poëten
Hier staat de indeling duidelijker op. Iemand die weet of ik dit in WordPress ook kan aanpassen (bredere pagina maken) ?
AMK
A magazine of Arabic literature in translation
... news, history and much more ...
Verhalen uit mijn familiegeschiedenis
Boeken droppen en zoeken
All things classical ukulele
Levensinspiratie onderweg
Levensinspiratie onderweg
Blog van Jona Lendering
Schrijven is het samenspel van autobiografie, overdrijven en verzinnen.
Geloof het ongelooflijke. Beiden zijn waar.
Op reis naar Ithaka 