Mijmeringen

Intermezzo tussen twee reisverslagen van de reis van toen. Weldra weer het vervolg. De beloofde hitte heeft me naar zee gedreven. In het nu verfrissing gevonden.

Schaduw opzoeken en verfrissing, wandelen als afwisseling. 

Voeten te water laten, zandtenen krijgen, ook de regen is welkom
laat Aarde toch doen. Die zorgt voor ons, waarom kunnen mensen niet zwijgen?

Ik los die gedachte en wandel nog even, daarna een ontbijt*.
Dan een verhaal om mee te beleven. De zeemeeuw van Oostende,
die Ensor ook kende, vertelt nu van de Visserij**,
waar vissers de wereld verkenden.

Dan weer op wandel, er zijn ook gaanderijen, met foto’s*** zo mooi.
Een hobby erbij, dat kriebelt toch wel
van de camera, de wereld zijn prooi

Koelte in het park, bankje onder boom
met zicht op een vijver en duiven zonder schroom.

Nog één vroege ochtend, de zeewind Beau Fort
de golven die kletsen de strekdam van voor
de dijk nog niet wakker, zondag voorbij.
Aan ’t klein strand geen foto-gym ,
de zeehonden blijven weg, dat is toch slim?

Intussen (waarvan?), vraag ik weer me af,
dan rijst weer dat lied, soms sta ik paf
waarom, oh waarom woon ik hier niet?
  • * tip voor wie graag eens ‘op een ander’ ontbijt of luncht of … : Coffee Dream in Oostende, Kapellestraat 107
  • ** dit is een magisch mooi lichtspektakel (https://www.oostendevisserij.be/) in de Domenicanenkerk, Christinastraat 95 Oostende
  • *** fotograaf: Charles Fabry, de QR-code leidt je naar zijn Instagramaccount

AMK

Eenvoudige poëzietechnieken 16

Schrijfgelegenheden komen en gaan. Ik heb mezelf opgelegd om regelmatiger te schrijven, al dan niet door anderen uitgedaagd. Al dan niet hier neergezet.
Het is de melancholie die me aansprak in de*volgende*uitdaging.  

Alsof ik naar toen kijk…

Zeewind zonder uitleg

Zanderige tegenwind in de duinen zicht op zee
grote ogen en open monden van kinderen in
vervoering van verwonderde zeegolven
die rond hun gilletjes dansen
ommuurd zandbouwwerk met
embleem van schelpjes

Zeewind zonder uitleg
taartjes uit de zandkastelen
en ver uit zicht de kietelingen
rond enkels en kuiten tot kopje onder
Boules-de-Berlin of koele expo van strandman
later aan een kraam limonade zelf bijeen gespaard

AMK

Tricolore expo
Foto expo: HIER    
Taartjes

In de a(a)p(p) gelogeerd

Bedacht terwijl ik tegen de tigste persoon met gebogen hoofd, het attribuut in de hand adorerend, bijna-aanliep:

Ik ren en stap 
op meer behapt
ik scoor en faal
verlies pedaal

Ik eet en drink
waaruit ik blink
ik focus en mediteer
opgelegde sfeer

Ik kies en shop
in snel galop
ik reis en chill
de laatste gril

Ik kijk en hoor
ga zo maar door
ik leer en zoek
van ster tot boek

Ik track en bel
zit in de hel
ik volg en roep
in (w)elke groep

Ik like en post
volg mijn host
ik film en controleer
exponentieel steeds meer

Waar zijn ze nog die man of vrouw
qui-vive te veel en meer
smartphone baas asjemenou
ze zijn in de app gelogeerd

AMK

Foto’s: bovenaan: aap , beneden: smartphone

Eenvoudige poëzietechnieken – 15 (vervolg in vertraging)

Schrijfgelegenheden komen en gaan. Ik heb mezelf opgelegd om regelmatiger te schrijven, al dan niet door anderen uitgedaagd. Al dan niet hier neergezet.
Het is een vervolg op een vorige*schrijfuitdaging van “Het geluk van de schrijver”. Ik kwam het toevallig onlangs weer tegen en heb me aan de feedback gewaagd.

Staat opgeruimd echt netjes?

Volop zon
warme lente
zichtbaar stof
dansend door de lucht

Alsof die ene pluis
overgebleven na de vorige
zichtbaar tevergeefse kuis
herbront pluizen uitnodigt

op die ene doos
vaker dicht dan open
volgestouwde gedachten
verhalen uit vervlogen tijden

Geen stofzuiger
opgewassen tegen
zoveel explosie en
ik vraag me af te laat

Of de slang goed aangesloten zat

AMK

bron foto: hier

Boekenchallenge – Ariadne van Jennifer Saint

Einde vorig jaar heb ik mezelf de uitdaging opgelegd om dit jaar 25 boeken te lezen. Op Hebban houd ik alles bij. Hoe staat het er tegenwoordig mee? Twaalf gelezen, bijna in de helft.  

Mijn lijst van uitdagingen groeit nog steeds aan. Zo kom ik natuurlijk niet echt tot ‘afwerken’ van die lijst. Gelukkig is het een flexibele lijst.

Niet alles wat ik lees, geef ik een recensie. Toch trok dit boek wel aan tot iets schrijven. Je kan het lezen op Hebban. Het inspireerde me verder tot schrijven van een bedenking, een brief aan haar zo u wil.

Ariadne prinses van Kreta 
dochter van Minos en Pasiphae
kleindochter van Helios zelf
Ariadne zo
behulpzaam en lief dat
zelfs je monsterlijke broer

de Minotaurus

jouw aandacht kreeg
toen je moeder afdwaalde en
je vader, machtsbelust meedogenloos
hem als zekerheid voor zijn macht
over Athene opsloot

Tot

Theseus jou in zijn ban had toen
je moeiteloos je vader verraadde
en heel Kreta erbij die ene nacht

Meisje toch
Je kon niet anders toen
je voor zijn charmes viel
voor zijn heldhaftigheid
voor zijn vernuft zelfs

Misleidend maar hoe
kon je weten van zijn
plannen waar hij jou
moeiteloos in meetrok
met zijn heldenverhalen
hoe hard je gestraft zou worden
voor de wereld verder dood
achtergelaten daar op Naxos

Eerst in angst daarna
in overgave aan
Dionysos die jou redde
Je huwde hem met
de Noorderkroon als bewijs
aan de sterrenhemel

Je baarde zijn zonen en voedde
hen, voedde hen op was gelukkig
en goedgelovig was dat wat je wou?

Kwam het besef van een andere
wereld, buiten Naxos overheen
alle oceanen waar Dionysos reisde

Toen

Phaedra, je jongere zus jou bezocht
die andere prinses van Kreta
met haar verhaal haar nog zo jonge
verleden aan Theseus zijde
door jullie grote broer uitgehuwelijkt

Phaedra, verliefd op de zoon
van haar man wat haar uiteindelijk
tot waanzin dreef tot die ene
afschuwelijke daad waarover

Echt waar

nu nog gezongen wordt
Mijn Ster, mijn Maan *

Hoe kon je weten dat je helden
goden en hun afgezanten
zelfs halfgoden
de onsterfelijken nooit
ofte nooit kan vertrouwen

Dionysos zijn wrede daden
verleidend met wijn en plezier
doch niet de vrouwen van Argos
waar zijn halfbroer Perseus regeerde

Uit immense woede eiste hij
alle baby’s van Argos op

Was je toch nooit meegereisd
was je toch bij je kinderen gebleven
Nu waak jij daar alleen
aan de nachtelijke hemel
waar je man je zette na de
vloek van Medusa’s aanzicht
zodat je niet in Hades zou ronddwalen

Ariadne, heb je je zusje nog gezien ?

AMK

* Αστέρι μου, φεγγάρι μου.

Dit lied werd geschreven voor de film Phaedra, door Mikis Theodorakis. Melina Mercouri speelde de hoofdrol. Ze trouwde een rijke reder en werd verliefd op zijn zoon. De film is van het jaar 1962 (als Wikipedia goed is ingevuld toch).

Hier kan je het lied beluisteren.    

Versleten dromen

Zie hem daar hangen
mijn dromen niet te vangen

Die dromen onbeschaamd
botsen en blutsen
trotserend wie daar hangt

De dromenvanger

Door open raam vanuit de stee
vliegen met de slaaplucht
mijn dromen ijdel mee

Zouden ze hier niet horen
heb ik hen wel gekend
is er een andere vanger
die hen kan bekoren

Misschien is het gewoon
zoals een versleten schoen
op en over en uit 
zal ik gaan shoppen dan  want
mijn dromenvanger is met pensioen …

😉

AMK


De herinneringen

Er zijn van die dagen in het jaar dat alles even stilstaat en een herinnering aan iemand leeft.

Het zit in de dingen van elke dag

Hoe langer het duurt hoe zachter de pijn
hoe zachter de pijn hoe mooier het beeld
van de zon die nooit verdwijnt…

Het zit in de dingen van elke dag
Het zit in de koekjes
Het zit in de tegenslag

Ook wel bij het slapen gaan
En nog in de koekjes
Soms zit het in de maan

Hoewel jij vaker de zon was
ik denk bij die koekjes
Jij meer wél dan niet in je sas

Een artikel, een kribbel, een foto of lied
Het zijn ook nog die koekjes
Een zonnemoeder vergeet je niet

De unieke herinnering, die jij nog geeft
Och, zelfs zonder koekjes,
(zoals jouw Jan Klaassen)
Jij ben niet dood, jij lééft!

AMK

Week van de poëzie

Overdonderd door gedichten 
die het lichaam verlichten

Zelf
verhit door hoge temperatuur
stil blijven een avontuur

De woorden vervagen
de zinnen vertragen
zal ik me dan aan
slapen wagen

Ook
de soep die nog smaakt
een boek dat nog raakt
dat warme deken
een zachte melodie

De griep heeft me te pakken
daarom schrijf ik nu nog nie… 😉

AMK
Vijanden zijn soms venijnig

Onderweg – weg van gisteren

Alle mist verdrijvend 
uit mijn lijf en uit mijn hoofd

Al is er nog wat blijvend
mij werd geen rozentuin beloofd

Hier en daar wat droppend *
wat overblijft van opruimen

Onderweg wat ontpoppend
ik wil dat niet verzuimen

Hoe zal ik het onthouden
en dan een voorbeeldig licht

Hoe Riley haar woorden aanschouwde
een stem, de mijne, een nog pril gedicht

Visserstoeltje is verdwenen
waarheen is visser onderweg

Ik ga ingesproken woorden trainen
ze vallen vanzelf wel op hun plek… *

AMK

*De Boekenjagers: dit*is*de*link

*Korte verhalen-wedstrijd voor Limnisa : bijna klaar 😉

Plakboel

Schrijfgelegenheden komen en gaan. Ik heb mezelf opgelegd om het-is-nog-geheim-hoe-vaak regelmatiger te schrijven, al dan niet door anderen uitgedaagd. Of door mezelf. Dat zijn de lastigste… 😉

Deze werd een plakboel

Hier zit ik nu aan mijn scherm

vandaag nog doorheen ontbijten, afwassen, de was,
douchen en de dagelijkse en andere bezigheden
niet noodzakelijk in deze volgorde
verschijnen de woorden netjes in monologen,
dialogen, verhalen en rijmen ordelijk in mijn hoofd

Hier zit ik nu aan mijn scherm

de monologen, dialogen, verhalen en alle rijmen
als een hoopje ragebol weggeblazen klevend web
als een prop plakband aan elkaar klittend
eerst nog een recht stukje dat ik afscheur en
onderweg, die halve meter, naar het te kleven voorwerp

zich aan zichzelf kleeft en zoals stukjes die volgen
krullen de woorden zich in elkaar
de dialogen overtroeven de monologen
de rijmen worden verlegen en verdwijnen
en alle verhalen worden een niet te lezen boek

Hier zit ik nu aan mijn scherm ...

AMK

foto’s: Niet*te*lezen*boek
Plakboel