Tag: AMK

Eenvoudige poëzietechnieken – 15 (vervolg in vertraging)

Schrijfgelegenheden komen en gaan. Ik heb mezelf opgelegd om regelmatiger te schrijven, al dan niet door anderen uitgedaagd. Al dan niet hier neergezet.
Het is een vervolg op een vorige*schrijfuitdaging van “Het geluk van de schrijver”. Ik kwam het toevallig onlangs weer tegen en heb me aan de feedback gewaagd. 

Staat opgeruimd echt netjes?

Volop zon 
warme lente
zichtbaar stof 
dansend door de lucht 

Alsof die ene pluis 
overgebleven na de vorige 
zichtbaar tevergeefse  kuis 
herbront   pluizen uitnodigt 

op die ene doos 
vaker dicht dan open 
volgestouwde gedachten 
verhalen uit vervlogen tijden 

Geen stofzuiger 
opgewassen tegen 
zoveel explosie en  
ik vraag me af  te laat 

Of de slang goed aangesloten zat

AMK

bron foto: hier

Boekenchallenge – Het grote gemis, Guillaume Musso

Einde vorig jaar heb ik mezelf de uitdaging opgelegd om dit jaar 25 boeken te lezen. Op Hebban houd ik alles bij. Hoe staat het er tegenwoordig mee? Dertien gelezen, voorbij de helft. 

Mijn lijst van uitdagingen groeit nog steeds aan. Zo kom ik natuurlijk niet echt tot ‘afwerken’ van die lijst. Gelukkig is het een flexibele lijst.

Bij dit boek, een bedenking van mijnentwege:

“Als de toekomst naar het verleden reist, blijft het heden zowel hoopvol  als verraderlijk.”

Zie HIER wat ik op Hebban schreef. Ik haal er iets uit om hier neer te zetten:

Ik heb enkele zinnen apart gehouden omdat ik ze van een onwaarschijnlijke eenvoud en tegelijkertijd diepgang vind. 
“Het lichaam is een van de laatste plekken waar we vrijheid hebben.” 
“Het valt nog niet mee om met jezelf te communiceren.” 
“Ze hadden geprobeerd het lot te tarten, maar het lot had gewonnen.”
Zoals de auteur in zijn boeken doet, begint hij ook in dit boek elk hoofdstuk met een quote van een bekend persoon. Ik quote een quote:

"Je leert niets door alleen maar boeken te lezen. Je leert alleen maar door klappen op te lopen." Swâmi Prajnânpad

Veel leesplezier! 😉

Brief aan alle moeders

Aan de moeders van Palestina, van Oekraïne, van Israël, van Rusland, van landen in vrede en landen in oorlog

Aan de moeders van villawijken, van getto’s, in vluchthuizen, in bootjes

Aan de moeders van overleden kinderen, van verdwenen kinderen, van gezonde kinderen, van zieke kinderen

Aan de moeders van drukke kinderen, van verlegen kinderen, van niet-in-de-lijn lopende kinderen en van kinderen die wel passen in alle leerprogramma’s

Aan alle moederharten, ook zij wier hart klopt voor niet zelf gebaarde kinderen, aan vadermoeders / moedervaders

Aan overleden moeders in herinnering

Dat vandaag de sterke warme zachte moeder-vibe overal waaien mag, de wereld laat verstillen en luisteren naar kinderen, hen bij hun naam noemt, erkent wie ze zijn zodat ze echt bestaan

Want dat is wat moeders doen. Pak hen dat niet af!

AMK  

credits foto op Pixabay: moeder*en*zoon
foto bovenaan: ergens in het voorbijgaan op Instagram gezien

Boekenchallenge – Ariadne van Jennifer Saint

Einde vorig jaar heb ik mezelf de uitdaging opgelegd om dit jaar 25 boeken te lezen. Op Hebban houd ik alles bij. Hoe staat het er tegenwoordig mee? Twaalf gelezen, bijna in de helft.  

Mijn lijst van uitdagingen groeit nog steeds aan. Zo kom ik natuurlijk niet echt tot ‘afwerken’ van die lijst. Gelukkig is het een flexibele lijst.

Niet alles wat ik lees, geef ik een recensie. Toch trok dit boek wel aan tot iets schrijven. Je kan het lezen op Hebban. Het inspireerde me verder tot schrijven van een bedenking, een brief aan haar zo u wil.

Ariadne prinses van Kreta 
dochter van Minos en Pasiphae 
kleindochter van Helios zelf 
Ariadne   zo
behulpzaam en lief dat 
zelfs je monsterlijke broer 

de Minotaurus 

jouw aandacht kreeg 
toen je moeder afdwaalde en  
je vader, machtsbelust meedogenloos 
hem als zekerheid voor zijn macht 
over Athene  opsloot 

Tot

Theseus jou in zijn ban had toen 
je moeiteloos je vader verraadde
en heel Kreta erbij  die ene nacht 

Meisje toch
Je kon niet anders   toen 
je voor zijn charmes viel
voor zijn heldhaftigheid 
voor zijn vernuft zelfs 
 
Misleidend maar hoe  
kon je weten van zijn 
plannen waar hij jou 
moeiteloos  in meetrok
met zijn heldenverhalen 
hoe hard je gestraft zou worden 
voor de wereld verder dood 
achtergelaten  daar op Naxos 

Eerst in angst daarna 
in overgave aan 
Dionysos die jou redde 
Je huwde hem  met
de Noorderkroon als bewijs 
aan de sterrenhemel 

Je baarde zijn zonen en voedde 
hen, voedde hen op   was gelukkig 
en goedgelovig   was dat wat je wou?

Kwam het besef van een andere 
wereld, buiten Naxos  overheen 
alle oceanen waar Dionysos reisde 

Toen 

Phaedra, je jongere zus jou bezocht 
die andere prinses van Kreta 
met haar verhaal   haar nog zo jonge 
verleden aan Theseus zijde 
door jullie grote broer uitgehuwelijkt 
 
Phaedra, verliefd op de zoon 
van haar man  wat haar uiteindelijk 
tot waanzin dreef  tot die ene 
afschuwelijke daad  waarover 

Echt waar 

nu nog gezongen wordt 
Mijn Ster, mijn Maan *

Hoe kon je weten dat je helden 
goden en hun afgezanten 
zelfs halfgoden 
de onsterfelijken nooit 
ofte nooit kan vertrouwen 

Dionysos zijn wrede daden 
verleidend met wijn en plezier 
doch niet de vrouwen van Argos 
waar zijn halfbroer Perseus regeerde 

Uit immense woede eiste hij 
alle baby’s van Argos op 

Was je toch nooit meegereisd 
was je toch bij je kinderen gebleven 
Nu waak jij daar  alleen 
aan de nachtelijke hemel 
waar je man je zette na de 
vloek van Medusa’s aanzicht 
zodat je niet in Hades zou ronddwalen 

Ariadne, heb je je zusje nog gezien ?

AMK

* Αστέρι μου, φεγγάρι μου.

Dit lied werd geschreven voor de film Phaedra, door Mikis Theodorakis. Melina Mercouri speelde de hoofdrol. Ze trouwde een rijke reder en werd verliefd op zijn zoon. De film is van het jaar 1962 (als Wikipedia goed is ingevuld toch).

Hier kan je het lied beluisteren.    

Versleten dromen

Zie hem daar hangen
mijn dromen niet te vangen

Die dromen onbeschaamd
botsen en blutsen
trotserend wie daar hangt

De dromenvanger

Door open raam vanuit de stee
vliegen met de slaaplucht
mijn dromen ijdel mee

Zouden ze hier niet horen
heb ik hen wel gekend
is er een andere vanger
die hen kan bekoren

Misschien is het gewoon
zoals een versleten schoen
op en over en uit 
zal ik gaan shoppen dan  want
mijn dromenvanger is met pensioen …

😉

AMK


Mijn reading challenge 2025 (je zal maar een Rus zijn in Oekraïne*)

Einde vorig jaar heb ik mezelf de uitdaging opgelegd om dit jaar 25 boeken te lezen. Op Hebban houd ik alles bij. Hoe staat het er tegenwoordig mee?

Mijn lijst van uitdagingen groeit aan. Zo kom ik natuurlijk niet echt tot ‘afwerken’ van wat ik einde december opgaf. Gelukkig is het een flexibele lijst. Tevens ben ik een trage lezer maar ik streef ook graag, dus als ik de 25 overschrijd, is dat mooi meegenomen.

Ik ben inmiddels aan boek tien. Zonder literatuurkenner of taalkundige te zijn, volg ik een beetje de boekenmarkt. Zo kwam er de uitnodiging aanwaaien om te stemmen voor de Boonliteratuurprijs. En het boek van Aline*Sax, ‘Wat ons nog rest’, sprong eruit. Reden om uit te zoeken waarom dat zo aanvoelde.

Ik heb absoluut geen spijt van mijn aankoop. Lees mijn (niet professionele) recensie HIER !

Ze won heel terecht de Boonliteratuurprijs voor kinder- en jeugdliteratuur.

Indien u wenst kan u ook andere boeken die ik las nazien. Ik heb niet van elke boek dat ik las iets geschreven. Meestal staan er al veel recensies die ook weergeven hoe een boek bij de ene of andere overkomt.

Ik ben nog op schema 😊

AMK

*hopelijk begrijpt u de ietwat vreemde titel van deze blog?

De herinneringen

Er zijn van die dagen in het jaar dat alles even stilstaat en een herinnering aan iemand leeft. 

Het zit in de dingen van elke dag

Hoe langer het duurt hoe zachter de pijn
hoe zachter de pijn hoe mooier het beeld
van de zon die nooit verdwijnt… 

Het zit in de dingen van elke dag
Het zit in de koekjes
Het zit in de tegenslag

Ook wel bij het slapen gaan
En nog in de koekjes
Soms zit het in de maan

Hoewel jij vaker de zon was
ik denk bij die koekjes
Jij meer wél dan niet in je sas

Een artikel, een kribbel, een foto of lied
Het zijn ook nog die koekjes
Een zonnemoeder vergeet je niet

De unieke herinnering, die jij nog geeft
Och, zelfs zonder koekjes,
(zoals jouw Jan Klaassen)
Jij ben niet dood, jij lééft!

AMK

Week van de poëzie

Overdonderd door gedichten 
die het lichaam verlichten

Zelf
verhit door hoge temperatuur
stil blijven een avontuur 

De woorden vervagen 
de zinnen vertragen 
zal ik me dan aan 
slapen wagen 

Ook
de soep die nog smaakt 
een boek dat nog raakt 
dat warme deken
een zachte melodie 

De griep heeft me te pakken 
daarom schrijf ik nu nog nie… 😉

AMK
Vijanden zijn soms venijnig

Over boeken – De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry

Einde vorig jaar heb ik mezelf de uitdaging opgelegd om dit jaar 25 boeken te lezen. Op Hebban houd ik alles bij. Dit is het tweede boek van dit jaar.

“De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry” heeft me gaandeweg aangegrepen. Wat begon als iets vrolijk humoristisch en cliché – de gewoonte van een veertigjarig huwelijk – liep uit op een diepgaand verhaal waarbij het hoofdpersonage en belangrijke andere personages laagje na laagje afleggen. Ik schreef een korte commentaar op Hebban.

Hieronder kan u het ook lezen:

Een boek over de wandeling van iemands leven. Letterlijk, stap voor stap, meter na meter, kilometer na kilometer. Figuurlijk dat het hoofdpersonage laagje na laagje aflegt en alle ‘wat als’en’ van zijn leven verdwijnen. Wat aanvankelijk een ‘gewoon’ veertigjarig (of iets meer) vastgeroest huwelijk lijkt, is de waarheid over het langs elkaar heen leven veel dieper, schrijnender en pijnlijker. En dat komt de lezer laagje na laagje te weten.

Harold (het hoofdpersonage) maakt alle vormen van pijn mee, zowel fysieke, mentale als emotionele. Wat gebeurt er als alles rondom je weg is? Wanneer je echt helemaal alleen met je naakte zelve bent? Daar gaat dit boek over, althans zo heb ik het begrepen. Bladzijde na bladzijde werd het duidelijker dat in dit boek een menselijk verhaal verteld wordt verweven met andere menselijke verhalen.

Overigens is het vlot geschreven en voor zover ik het kan beoordelen, goed vertaald. Ik ga deze auteur zeker opslaan bij mijn andere favorieten.

AMK

Foto: zelf genomen, boek uit de Bibliotheek Antwerpen geleend. Op Hebban staat de cover van de film, die ik zeker ook nog wil zien.

Onderweg – weg van gisteren

Alle mist verdrijvend 
uit mijn lijf en uit mijn hoofd

Al is er nog wat blijvend 
mij werd geen rozentuin beloofd

Hier en daar wat droppend *
wat overblijft van opruimen

Onderweg wat ontpoppend 
ik wil dat niet verzuimen 

Hoe zal ik het onthouden
en dan een voorbeeldig licht 

Hoe Riley haar woorden aanschouwde
een stem, de mijne, een nog pril gedicht 

Visserstoeltje is verdwenen 
waarheen is visser onderweg 

Ik ga ingesproken woorden trainen 
ze vallen vanzelf wel op hun plek… *

AMK

*De Boekenjagers: dit*is*de*link

*Korte verhalen-wedstrijd voor Limnisa : bijna klaar 😉