Tag: AMK

Schoolopdrachtgesprek

Zo tussen oude gewoontes oppikken en nog zomerse goesting, knaagt er iets; het knabbelt, het pest me, het lacht me zelfs uit.
Ik krijg er geen vat op. 

Wat is dat toch ?

Verveling is het niet. Ik raak gewoon niet uit de startblokken. Wat ik dan wel vaak doe is de (al dan niet stoute, ik weet dat nooit voorop) schoenen aantrekken en gaan wandelen. Dat lijkt goed te zijn om te ontkoppelen. Voor mij van de chaos in mijn hoofd.

Dat ging vandaag vrij vrolijk. Aan een kruispunt werd ik aangesproken door drie tienerjongens die met een schoolopdracht bezig waren.
Of ze me enkele vragen mochten stellen. Ze noteerden alles met pen op papier. Dat papier ondersteboven tegen hun jas duwend, maar ook weer niet te veel druk wegens – naar ik vermoed – gaatjesvorm in dat papier. Wie kan dat nog lezen achteraf?

De vragen waren niet moeilijk. Ze wilden eerst weten hoe ik noemde. Ik antwoordde dat ik niet noem. Ik heet wel Anne-Mie. Blijkbaar was dat grappig. Maar goed want dat was ook zo bedoeld. Mijn beroep vonden ze ook nodig om te vragen, zelfs al doe ik dat nu niet meer. En wat ik deed, toen ik nog werkte, om de dag energiek te beginnen.

Koffie natuurlijk !

U ziet, geen moeilijke vragen, geen moeilijke tieners, vrolijkheid alom.

Nu ik erover schrijf, ik heb af en toe een gesprek(je) met mensen, die ik zomaar tegenkom. Ik sta er niet altíjd voor open en anderen ook niet. Zoals die klant bij de bakkersafdeling, die een koffiekoek wilde pakken. Ik waarschuwde dat er wespen (twee!) in die kast vlogen. Koelbloedig nam ze haar koeken, stak ze in een zak en verdween. De wespen zaten er nog. Ik was ontkoppeld.

AMK

foto jongens: hier (nl.freepik.com)
foto koffie: eigen foto

Intussen (2)

Nog september
nog zomer 
nog plannen 
nog energie 
geen vaste keuze
noch een losse 

Een richting 
dat wel - 
intussen denkend 
aan een andere 
vissersstoel 
met visser -
niet ver hoor 
noch vlakbij 
die richting 
niet de vissersstoel 

Zoals wolken   massa’s
of enkelingen in of 
uit elkaars gezelschap 
‘s zondags slenterend 
tegen het hoge onschuldig 
schijnende blauw

Het is nog September!

AMK

Het is nog September.

Intussen

Hoe snel het gaat
de routine
de gelatenheid
de weer- en opstand,
de duizenden dingen
te doen
de interessante

De - zelf opgelegde –
verplichtingen   de
excuses en echte redenen
de gedrevenheid en de goesting 

De dingen die er nog zijn
toen ik ze achterliet
de enkele veranderingen
nieuwe routines 

De niet-meer-zomer
of nog een beetje
treinreis
de nog-niet-ingesleten dagorde 
of toch al een beetje 

De plannen met zoveel 

Alles aandacht mij 

Het is September!

AMK

Stilte momenten

Onderweg (4)

Ze bleven achter
de spullen en muizenissen 

Tijdelijk onbelangrijk
even lang geen zeurende
gedachten en zelfs ideeën 

Niets gemist van 
dat wat achterbleef 
kom ik echt op dreef 

Vorige onderweg 
met gesmolten hersens
naar volgende onderweg 

Ander richting 
andere verhalen

De bossen en geschiedenis
de verschillen in de landen
de ruimte en het overal licht 
de ontmoetingen en gastvrijheid 

De babbels en stiltes 
de plannen   onverwacht 
en de prikkelende onrust van 

goesting naar onderweg 

Onderweg is Hier 

AMK

Onderweg 3

Hoe vaag ineens
de dingen die ik achterliet 

de terug te brengen bieb boeken
de nog te drogen was aan het rek
de dorstige/bijna verdronken planten 

Niets gemist
geen schrijfboek zelfs 
de woorden netjes gestapeld

ukelele wel mee met mij
zo ook de muziek nog steeds bij 

En nu … 

De verhalen:
van musea en van parken 
dagje uit, dagje lanterfanten
de tram en de ontdekkingen 
die tuin ‘maai mei niet, noch augustus’

En de ukelele trillingen

De deiningen:
de ruimte 
de vage plannen
energiek en lui en tussenin 
en het vanzelve in elkaar overvloeien 

De zomer is nog niet voorbij

Wat nog komt:
bekend en toch onbestemd
verrassend en toch al wetend

Alert onderweg 

Hoeveel woorden zal ik schrijven … onderweg?

AMK

Onderweg (2)

Hoe triviaal
de dingen die ik achterliet

de betaalde rekeningen 
de vers gekozen bieb boeken
geen was en netjes opgemaakt bed

Niets gemist
geen schrijfboek zelfs
de woorden netjes gestapeld

noch ukelele 
de muziek altijd bij mij

En nu …

De verhalen:
van de kleuter
in de fonteintjes
met haar vriendjes
op de Gentse feesten

Ik houd van de Gentse feesten

De jonge mensen:
hun veerkracht
hun zomerplannen
hun eigen kleurige kroost
en hun vanzelve samenspelen

Ik houd van mijn vriendjes

het spel
de fantasie
de ongeremdheid
het immense vertrouwen
het intrinsieke alles weten

Ik houd van honing
Ik houd niet van bijenkorven

Hoeveel woorden zal ik schrijven?

Onderweg, de zon altijd bij

AMK

Buszitje 3

een beetje nonsens tussendoor

Eergisteren nam ik de bus. Het was 11 juli, iets met Vlaamse trots. Doch vermoed ik dat dát niets te maken had met de aangekondigde staking van De Lijn in Antwerpen. Dat had ik eer-eergisteren gezien toen ik met de tram terugkeerde van ergens naar ergens anders.

De bus die ik op 11 juli zou nemen was lijn 21. Geen enkele 21 reed op het uur dat ik het nodig had. De lijn 32 kon ook nog. Daar waren er regelmatig van volgens de app van De Lijn. Het was warempel waar! Er kwam een 32 aan, die stopte voor mij en ik mocht mee. Ik had zelfs een goed zitje.

Bij het terugkeren, enkele uren later, besloot ik te voet te gaan. Lijn 21 reed weer sporadisch. Die zat echter bomvol. Onderweg passeerde ook een 32 en ik dacht nog:

Allez, nu had ik die nog kunnen nemen.

tot ik zag dat ook die bus volgepropt zat.

Hoe zouden de mensen zich daar voelen? Sardientjes in blik?

Dat was een andere gedachte van mij.

Gedachten nemen mij vaker mee naar plaatsen die niet echt bestaan doorheen bochten en over paden. Ikzelf vind dat ongevaarlijk.

Tenslotte was het de elfde juli, iets met Vlaamse trots, 32 min 21 is 11? Dat klopt als een bus, niet? Alleen is de 11 geen bus. Dat is een tram, die al een hele tijd niet meer rijdt, naar ik vermoed, wegens werken aan de sporen en de straten waar die lijn doorkomt.

Ik had onderweg naar terug ook een zitje…

AMK

Bron foto onderaan: bus32

Thuis is onderweg

Hoe onbelangrijk
de dingen die ik achterliet 

het net niet uitgelezen boek
vuile was  onopgemaakt bed
de praktische beslommeringen 

Niets gemist
geen schrijfboek zelfs 
de woorden netjes gestapeld

noch ukelele 
de muziek altijd bij mij

Maar nu  

De verhalen:
van de zeemeeuw en 
van de golven en van de 
zeewind in groot kwadraat 
hoeveel kan een oor opslaan 

De kleuren:
hun schreeuwen 
Ensoriaans cynisme
zachte tinten groen grijs blauw 
welk licht kan het oog bijhouden

Zoutlucht en zandstraal 
Neus en vel achterna 
Onderweg
Thuis is onderweg

Thuis is even zonder mij

AMK