Lieve Lezers (soms rijmt het, soms niet),
Het jaar is oud dat is niet erg
’t Is voorbij ’t was een hele berg
Ik ga er niet over uitweiden
overzichten en lijstjes genoeg overal
U hebt waarschijnlijk zelf een (Smoelenboek) pagina,
om uw verhaal op te verspreiden en te zijn wie Uzelf bent
en wie weet lees ik u daar, is er ergens een draai
en kom ik u daar tegen, kruisen en scheiden
weer onze getormenteerde oftewel blije wegen
Enfin, kort en bondig, even Kazantzakis achterna,
“Ik hoop niets, ik vrees niets, ik ben vrij!”
Dat het u allen kracht mag geven,
in dat komende jaar en wat ik zelf mooi vond en (her)ontdekte;
de enige die altijd bij u is, bent uzelf. Vergeet dat nooit ! Daarom dat ik in mijn Woordenrijk een reminder voor mezelf zette. Doorgronden en de kracht daarvoor. Voilà!
Clichés zijn overroepen, maar voor wie er warm van wordt, … ach wat, wees krachtig in uw eigen verhaal! Als ik u iets wens, is het dat! Oh, en een leeg boek, om het in op te schrijven … lap daar is toch een cliché 😉
Anne-Mie
(ps. soms voel ik me zoals de reclame van de frietjes van McCain – lang geleden – “Het zijn zij die er het minst van spreken, er het meest van eten!”
ps.2 als ik uw naam fout schrijf, wijs me er dan op aub. Want ik ga dat ook bij u doen met mijn naam).
Op reis naar Ithaka 