Eergisteren heb ik een fijn woord doorgekregen van iemand met even grote passie voor Grieks en alles daar rond.
Meraki. Er was een heel artikel bij. Het gaat over kleine dingen waar je gelukkig van wordt. Het is een Grieks woord. Dus zocht ik het op. Geluk hebben, met overgave/passie iets doen … het zit ‘m in dat woord. Wat een woord! Zou het een toverspreuk zijn?
Wat maakt mij blij? Welke gebeurtenissen, akkefietjes, dingen, maken me gelukkig? Ik zou het mijn meraki momenten willen noemen. Zoals ik ook makari momenten heb (makari: ik wens, was het maar zo … ), bijvoorbeeld met dit hete weer – als het dan toch zo is – makari om in Kreta te zijn … was ik maar in Kreta. Bij wijze van voorbeeld dus.
Er zijn er best wel wat, die meraki momenten. Elke morgen, nà mijn beginwoord. Dan sta ik op en begin aan de dag. Dat beginwoord is een start van de dag. De ene keer trager, de andere ochtend met meer actie. Sinds dat woord ’s morgens doe ik het gewoon. Zoals vandaag, het is weer snikheet. Ik was wel vroeg wakker en heb FIETSEN opgeschreven. Net niet voor dag en dauw ben ik gaan fietsen, bijna een heel uur. Dat heeft de spieren wel wakker gemaakt. Rond halfnegen, of toch bijna, was het al behoorlijk warm. Ik was toen bijna weer thuis. Ergens onderweg zag ik bij een apotheek dat het toen al 27°C was. Mensen zijn onderweg naar ergens, waarschijnlijk naar hun werk of de opvang, met die kinderen bij, of hun hond uitlaten, of gewoon even van de ‘koele’ ochtend genieten voor de hitte weer verzengend wordt.
Dat is zo’n meraki moment. Ik heb het gedaan, opgestaan en kordaat op mijn fiets gestapt en weg ermee.
Die hitte doet wel denken aan die keren (àlle keren) dat ik gezweet heb in Griekenland, zowel overdag als ’s nachts. Dat waren meraki-momenten. Ik was daar! Mijn ding aan het doen. Zonder veel bagage, Mie en ik, onderweg. Soms Mie en ik alleen, soms met vrienden erbij. Heimwee is ook een meraki moment. Als ik er nooit was en zo bevrijdend blij geweest hierover, had ik nu geen heimwee.
Lezen … dat zijn meraki-momenten.
De hitte ontsnappen en dan binnen dingen doen, dat ook. Ik heb gisteren een hele hoop papierwerk weg gewerkt. We worden nu toch zoveel gewaarschuwd voor te hoge ozonconcentraties dus geen zware inspanningen tijdens de hitte. Ik beschouw mezelf ook als risicopersoon, weliswaar geen astma of longziekte of hartaandoening. En dat wil ook zo houden.
De hele voorbereiding voor mijn vaders negentigste-verjaardag-feest was één groot meraki-moment (die blog is nog steeds in de maak). Het is niet zo vanzelfsprekend om overeen te komen met zoveel mensen en een goed programma in elkaar te boksen. We wonen niet echt in elkaars buurt op sommigen na. Het is heel goed gegaan, het familiegevoel van ons kwam terug. We hebben overigens niet gebokst.
Niet gestoken worden of wakker gezoemd door muggen … zeer meraki, zeker in deze tijden van hoogst-zomer. Dan slaapt een mens al heel anders, minder in uren en minder vast. Geen muggen is dan meraki. De muggen zullen geen meraki beleven met dat citroenschijfje op een bordje naast mijn bed. Ooit las ik dat ze dan weg blijven. Ik denk dat die muggen dat ook gelezen hebben. Hopelijk ook hun volgende generatie.
Het eerste gebruik dit jaar van mijn ventilator gisteren, met een flesje bevroren water ervoor staan. Dat brengt koelte, echt, mijn thermometer was sinds dat moment niet meer gestegen. Waarschijnlijk wel mijn elektriciteitsrekening. Maar dat haal ik wel in, als het weer meer te verdragen is buiten. Dan ga ik schuilen onder de bomen, om te lezen. Twee meraki’s in één keer.
Gisteren was het een makari-moment: een vergissing in de voorspelling dat vandaag de heetste dag allertijden ooit gemeten in België zou zijn …
Het is het bij makari gebleven. Het onweer zal meraki brengen.
Wel, de echte meraki is het leven zelf, of ik nu lees, fiets, feest vier, in al dan niet stilte ergens bij hoor/ben, dans, schrijf, zelfs vloek …. Het is allemaal meraki.
De kunst is, deze kunnen zien en er waarde aan hechten. Of je er Facebook mee volzet of je Instagram, je dagboek, of een kattebelletje aan je magneetbord hangt, of gewoon in je hoofd en hart het voelt … het bewust beleven is een kunst. Het zal je dag lichter maken zelfs als je het zwaar hebt. Dat niet alleen, het zal ook je omgeving meraki bezorgen. Dus, aan die lieve Nederlandse vriendin met Griekse passie, bedankt voor dat woord!
even verduidelijken: meraki : geluk, met overgave, met passie; makari: ik wens, had ik maar, (vgl. wishfull thinking)
Zomeren doet u best zelf in de zomer 😊
Op reis naar Ithaka 