Dees moet ik echt even vertellen. Het is rustig geweest, gewoon z’n gangetje met steeds een plannetje in mijn hoofd. Daar wordt nu aan gewerkt. Deze korte blog gaat over een vrolijk akkefietje.
Terwijl ik een update* blog wil schrijven, merk ik dat het één en ander van voeding kan aangevuld worden, – ook allerlei andere dingen die in een goed gesmeerd huishouden te doen zijn, maar van goed gesmeerd glijd ik uit – laat ik het schrijven even rusten en ga naar buiten enkele boodschappen doen. Mooi weer, frisse neus, fijn zonnetje, het brengt kleur aan de straat. Bijna huppel ik, met het boodschappenlijstje herhalend in mijn hoofd alsof ik een examen ga afleggen.
In het supermarktje, vlakbij, neem ik de dingen van dat lijstje, praktisch in het mandje tastend met een vaag gevoel dat ik toch nog iets mis. Gelukkig heb ik het geschreven briefje ook nog, verfrommeld in mijn jaszak, tussen sleutels, opgevouwen boodschappenzak en zakdoek. Neen, niets vergeten blijkbaar. Dan maar naar de kassa. Daar tast ik alles mooi op de band en ga aan de andere kant staan om weer in te laden. De juffrouw is wat snel, vooraleer ik mijn klantenkaart kan …. Dat was ik vergeten !! Mijn handtas! Mijn boodschappen rollen over elkaar, klaar om ingepakt te worden. Maar ik let er niet meer op.
“Ik ben iets vergeten”, niet in paniek. “Ik kan niet betalen, moet eerst weer naar huis.”
“Geen probleem,” is het antwoord. Ik zie dat meisje daar regelmatig. Heel gedienstig, wat snel – heel snel – maar als het geen probleem is… “Ik zet uw aankoop in wacht tot u terug bent.” U! Nog beleefd ook!
Aangezien ik echt vlakbij woon – lekker makkelijk, behalve op donderdag, dan is het sluitingsdag – ben ik snel terug. Mijn boodschappen staan intussen, geteld en wel, mooi gesorteerd te wachten om met mij naar huis te gaan. Nadat ik betaald heb natuurlijk. Uiteindelijk ‘moet just niks’, maar betalen is wel handig als je je verbindt om te gaan winkelen 😉.
Bij de apotheek kan ik ook een koopje doen. Er staan verzorgingsproducten van mijn merk met een fikse korting op het tweede product als je identieke producten koopt. “Met dat identiek kan gefoefeld worden, mevrouw,” aldus de apothekeres. Joepie, twee verschillende producten voor de prijs van 1 komma-en-nog-wat.
De zon blijft nog even schijnen. Zo’n vrolijke akkefietjes zijn soms gewoon nodig, om in die stralen gezet te worden.
* update, ik ben even gaan zoeken naar een Nederlandser klinkend woord. Als je het vertaalt, is het bijwerken. Ik zou hier kunnen schrijven: ‘Terwijl ik mijn blog wil bijwerken’ … dat klinkt beter, vind ik zelf 😉
Ik wens u ook vrolijke akkefietjes. Het is toch schrikkeljaar. zouden we 29 februari uitroepen tot wereld-vrolijke-akkefietjes-dag?
Op reis naar Ithaka 