Op Azertyfactor las ik de laatste ‘tip van de week’, een prachtig gedicht, geschreven door Louloudi. Ooit was een dialoog op het bankje van mij de tip. De schuilnaam Louloudi doet vermoeden dat de auteur een dame is met Griekse roots of een voorliefde voor Griekenland. Louloudi betekent Bloem. Het gedicht zelf leest eerst als een zomerbries waar een mooie bloem bloeit in volle zomer. Die zomer komt met obstakels. En de bloem, zij blijft toch bestaan.
Louloudi roept meer bij me op dan enkel het Griekse woord. Er bestaan nog echte sterke bloemen, zoals er een Bloem van een M is in de 5*M’s. Ik realiseer me nu dat ik alleen de pilootaflevering geschreven heb, net enkele weken voor de grote lockdown van vorig jaar. Nog te vervolgen…
Een vrolijke, bijna éénjarige Bloem verblijdt ook onze familie. Het zit in haar naam en in haar hele zijn.
Intussen schreef ik ook een gedicht voor de stad Oostende. Het was voor een deelname aan een wedstrijd. Bij de ingebeelde zandkorrels door mijn vingers glijdend, wacht ik het resultaat af.
Ik heb fijne herinneringen aan dit fenomeen.
Ik kijk intussen uit naar meer schrijven in groep. Van Mechelen naar de rest van Vlaanderen (online) met pen en papier schrijf ik nog steeds voor uw en eigen plezier. Hopelijk geen uitstel meer waar alles op één hoop komt en ik door de letters de woorden niet meer zie. Geniet van het gedicht en van de kleurenpracht van bloemen.
Op reis naar Ithaka 