Weetjes van de week

Ik probeer een andere rubriek uit, een weekoverzicht met hoogte-, diepte- en andere punten van de week. Waarschijnlijk zijn het langzaamaan-langer-licht-dagen die me kietelen.

De week vliegt. De week kruipt. Een (on)bewogen week…

Een energiek begin:

De leraar Grieks, bij wie ik les volgde toen ik nog in Hasselt woonde, laat weten dat hij interesse heeft in enkele boeken die ik niet meer gebruik, voornamelijk over uitspraak van het Nederlands bij anderstaligen. Naast Grieks in het PCVO Moderne Talen, onderwijst hij ook Maatschappelijke oriëntering bij het Agentschap Integratie en Inburgering. Daarnaast heef hij een grote interesse in talen, ook de uitspraak.

Ik ben toch bezig met weggeven dus fiets ik naar de Kringloopwinkel. Dat pakketje allerlei staat hier al wéken klaar om af te geven; alsof het bij mijn interieur ging horen.

Vorig jaar werd er op de pilaar die de wandel- en fietsbrug mee ondersteunt, dit mooie gedicht in vele kleuren geschreven. Ik stopte hier even om een foto te maken.

Niezerige dinsdag:

De bijwerkingen spelen weer op. Het kriebelt, het jeukt, het wil eruit. Ik nies, ik hoest, ik proest. Uit veiligheid bel ik mijn vrijwilligerswerk af. Stilaan vraag ik me af of ik niet iets anders kan doen tot ik gevaccineerd ben. Het is tweerichtingsverkeer, dat oppassen voor de bitch.

De spieren vragen om actie, de gewrichten schreeuwen om smering in beweging. Ik ga even fietsen. Daar heb ik in één trek nog twee kinderboeken gedropt in het Leeuwerikpark, nabij het Middelheim.

Ze staan op de FB pagina van De Boekenjagers. Ik ben benieuwd wat er nu komt.

Lamme woensdag:

Ik heb met mijn vader gebeld. ’s Avonds kreeg ik bericht van mijn zus dat de mensen van het woonzorgcentrum weer bezoek mogen ontvangen op de kamer. Twee vaste personen die vrij binnen mogen, wel op verschillende momenten. Ik ben blij. Tot zover deze lezing op woensdag.

Gelukjesdonderdag :

Mijn boeken zijn aangekomen bij Dimitris en hij heeft als dank een bedrag overgeschreven voor Melanoompunt VZW. Ik was al blij en word nog blijer.

Bij de Noterij mag ik een extra zakje kiezen bij mijn aankopen (gemengde rozijntjes en een notenmengeling). Ik kies als extra’s bananenchips.

Als je niets verwacht, ben je blij met weinig. 

Herinneringenvrijdag, 26 februari:

Vijftien jaar geleden. Ze hield van de muziek die mijn woonst vulde, wanneer ze er binnenkwam. Griekse muziek dus. Woorden te veel, woorden te weinig, ik spiegel ze in een lied:

Η*μάνα*η*δική*μου (Moeder, de mijne)

Wegens nogal ontstoken ogen ga ik naar de huisdokter. Het is weer eens wat anders. Een cortisone zalfje moet het verhelpen. Gelukkig niet in te nemen, enkel te smeren.

Nu ik toch bij de dokter zit, vraag ik haar of het nog kan om bij kinderen vrijwilligerswerk te blijven doen. Ze raadt het af, zonder echt te verbieden. Ik laat het bezinken. Het is geen dag om veel na te denken. Gewoon voorbij laten glijden.

Rommelig hoofd zaterdag:

Wegens te vroeg wakker worden met migraine die in de loop van de dag, dankzij enkele druppels Bella Donna wel weer afzakte, voel ik rommel in mijn hoofd. Dit wordt een Remdag.

Toch ga ik even naar buiten voor de weekendkrant, omdat ik houd van de bijlagen, met bijhorende kruiswoordraadsels, cryptogrammen enzovoort. Ik wil een elektrische fiets winnen, alleen is er deze week een i-phone te winnen.

Ik heb andere buren leren kennen, zij het kortstondig. Ze organiseerden een actie voor de sponsorloop voor Kom Tegen Kanker. Omdat die niet echt kon doorgaan, maar om de deelnemende teams toch te steunen, startten enkele mensen dit initiatief, een wijnverkoop. Ik heb nog een proevertje in het vooruitzicht. Misschien bij een versoepeling, bij iemand in de tuin? Ik neem de wijn mee …

In de zoom met de broers en zussen, wordt gepraat over mijn vader. Er is een versnelling gekomen in het verhuurbaar stellen van zijn appartement in Hasselt, dankzij mijn oudste zus, haar zoon en mijn oudste broer.

Ondanks de rommelhoofdstart, toch een beetje actie gehad.

Blijere zondag:

Deze blogpost wordt veel te lang, zie ik. Zal ik dan maar schrappen? Dat zijn de bladzijden die u niét leest.

Ik heb me ingeschreven voor de 30-30 van CM, bewegen in het groen. Eraan beginnen is de uitdaging. Een andere uitdaging zit erin om elke dag erheen te gaan en echt 30 minuten te bewegen, in het groen. Ik heb me aangesloten bij een groep die ik nog niet ken. De start is op 6 maart.

Deze namiddag ben ik bij mijn vader op bezoek. Hij ziet er goed uit! Hij heeft ook goede zin. Ik volg zijn tempo, daar blijf ik blij bij. Hij wordt wat sneller moe. Het is weer wennen. We zijn beiden toch blij dat bezoek op de kamer weer kan.

Onderweg naar huis, fiets ik langs het Leeuwerikpark en merk dat de gedropte boeken verdwenen zijn. Weeral blij!

Thuis komen en een propere keuken treffen, dat vraagt om uithaaleten. Gelukkig is er Morfo, heel dichtbij en ze maakt overheerlijke veganistische moussaka… ik zal de blogpost morgen afwerken 😉

Ik dank u voor het lezen, het gaat u allen goed!