Categorie: Gedichten zomaar

Blue Monday?

We ontsnappen er niet aan. Blauwe maandag, mooi vertaald
alsof je goed voelen dan niet mag
zonder keuze verdwaald

Snel, koop die trui, profiteer en spaar veel uit
gom weg die droeve bui
van drankjes, kleren, medicatie, wat een grote buit

Alsof het allemaal niet genoeg is, ga er toch even vandoor
reis snel weg van drukte, neem een wellness
zoek een verzadigend spoor

Koop nog een extra hoesje en een nieuwe telefoon
het mag nu zonder smoesje
uitsparen is heel gewoon

Voel je lekker slecht en dip, voel je lekker ‘blue’
zo ben je echt wel hip
je rekening rood? Houd dat maar taboe

Blue Monday, de zon schijnt en ik ben blij
met dat Engels want Blauw verfoeien, is niks voor mij

AMK
17 januari 2022

In tegenstelling (soms) bestaan

Vijf minuten léven

                                            Vijf dagen beven

Tien dagen lachen

                                            Tien weken in twijfel zigzaggen

Vijftien weken gewoon blij zijn

                                            Vijftien maanden (te) voorzichtig klein

Twintig maanden avonturend reizen

                                           Twintig jaren enkel de berusting prijzen

Vijf minuten of tig jaren van bewonder

Zoals dat heet, in goede dagen of soms er zonder

(schizofrene dag vandaag 😉)

posters verdonkermanen is plezant 🙂

Afwas van vorig jaar

Nu is die Eindelijk weg en klaar
op deze eerste dag van januaar

Gisteren was het zo en anders niet
de afwas bleef plagen, die smoes
het hele jaar of wat anders iet

Spoel weg! Aangekoekte vuiligheid
hier, nog een scheut schuimende properheid

Misschien is gewoon uit-het-vuistje
wel verrassender
de eenvoud van knibbel knabbel knuisje

Nog een sprookje en op die stoel stil
dat knagend zwarte spookje

Even op vakantie en jij – spookje – blijft hiér (on)tevree!
Ík ga nu alleen, jou neem ik niet mee

Het is zoals ik het benoem
Eindelijk, ook al was vorige jaar zonder veel roem

In die Tweeëntwintig, jaja, dáár zal het gebeuren
en (of) graag in alle kleuren

Weggespoeld met rioolwater, die vorig-jaarse afwas
er weerkaatst lichter licht in een nieuwe heldere plas!

Wat ziet u in de heldere plas?

Foto: after therapy time.

Aardse seizoenen

Zal de winter ooit nog mogen
bestaan
zijn wie hij is
met als licht de maan?

een laatste namiddagse zonnestraal
een donker buiten
in mij een licht verhaal

Aarde doet en Aarde laat
misschien is het een keer
enkel de mens die vergaat

Het kan lijken dat ik aan de depressieve kant ben door wat ik schrijf. Maar ik vind het juist boeiend om te kijken naar wat is zonder het te bewerken. Hoe iemand anders het benoemt, komt voort uit interpretatie vanuit eigen referentiekader. Ik ken het zelf al te goed. Eén van de lastigste dingen in het leven, blijven bij wat is, vaak is dat boeiend genoeg.

verwinteren

zonder O
zonder bladeren in de takken

van de bomen stil de rust
wie heeft ooit de regen gekust

de takken weer gespoeld
los van zomerse ballast
die toen menigeen heeft verkoeld
vrij was voor elke gast

steeds vrijer en alléner
zwiepend of statig kalm
woest of net serener
verwinterende strohalm

de stilte ook de eenzaamheid
omarmt de rust en het gewring
de sterke tak voor een vogel
is hij ook een enkeling?

precies een grote mond 🙂

Fijne warme en rustgevende winter!

Ondersteboven

Een hoofd te vol
op dit lijf te raar, om te geloven
af- en ingedraaide delen
scheef en schots verschoven
vandaag ben ik ondersteboven

Ik zie ik zie wat jij niet ziet
vanonder gaat naar boven
de wereld op z’n kop gedraaid
wat zal die nog geloven
vandaag ben ik ondersteboven

Ik zie, ik ruik, ik hoor, ik proef
ik voel me soms verdoven
als ik weer naar buiten keer
die mens, dat dier, die bloem en zin om dat te loven
vandaag ben ik ondersteboven

AMK
23 november 2021

de verhoudingen zijn expres zo, sowieso zonder tekentalent of ervaring

Allerzielen

Vandaag, deze dag
de zielen, de mensen
nooit vergeten
die jaren
hoe ze nog heten
wie ze waren
Vandaag deze dag missen we net iets meer


Wie denkt aan diegenen
die niemand nog kende
onderweg naar licht zoekend
gestorven en nu onder vreemde koude stenen
of zelfs daar
waar niemand heen zal benen
Vandaag deze dag, doe ik het tóch wel even.

En dan is er Zij

Dit is Haar graf
Ik spreek met haar
Zij, die overal nog is, elke dag
Al voel ik dat ze nu haar rust gevonden heeft
Haar optimisme, het flegma waarmee ze iets moeilijks kon afsluiten.
En weer verder gaan. Daar denk ik nog aan.
Aan wie ze niet was noch kon of mocht zijn
Wat maakt het uit
Als alleen de liefde er altijd was?
Vandaag deze dag nog is!

(foto van Haar graf: vooraf met zorg opgemaakt door mijn broer en schoonzus, de foto zelf heb ik een beetje bewerkt, de originele is in goede handen)